United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Er viel nu ook wat licht in de alkoof en hij zag zijn ijzeren ledikant staan, zijn waschtafel en 't houten kastje waar zijn linnengoed in lag. Daar ging hij naar toe en haalde zijn sleutelring te voorschijn, die dof rammelde langs 't hout toen hij een la opentrok.
"Heb-ie je zoon gezien, moedertje?" "Nee," zei ze snikkend... "Ik heb geen geheugen meer... Nee, nee, nee." ... Dan stond-ie maar weer op in het donker, liep op den tast naar de lamp, schuifelde met z'n vingers over de tafel om lucifers te vinden, streek er een af. "O! O! O-o-o-o!" , gilde zij in de alkoof. "Wees nou toch effen stil" , gromde hij, slaperig, half-suf. "O!... Au-o-o!... A-a-au-au!"
Aan gene zijde van den muur zag hij kruinen van boomen, op geregelden afstand van elkander, 't geen scheen aan te duiden dat de muur den tuin van een laan, of van een met boomen beplanten weg scheidde. Na dit onderzoek, maakte hij de beweging van iemand, die een vast besluit genomen heeft, ging terug naar de alkoof, nam zijn ransel, opende hem, en haalde er iets uit, dat hij op het bed legde.
Ook een oude vrouw had een laag stoeltje bij den kouden haard getrokken en zat naast hem. In een anderen hoek zaten eenige kinderen in lompen en in een kleine alkoof tegenover de deur lag op den grond iets met een oude deken bedekt.
Van achter uit het alkoof meende hij de spookgestalte van de heerlijke nachten, die hij met zijn jonge maîtresse daar had doorgebracht, te zien opdoemen.
Wat zijn de twee blauwe vonken, die lichten in de duisternis der alkoof? De oogen van het ondier?.... Het angstzweet breekt mij uit, en ik mag niet om hulp schreeuwen, mij niet roeren!.... Ai, ai, het zet zijne tanden in mijn oor en begint mij levend te verslinden!
Voor-ie den deurknop te pakken had, voor-ie in de folterende rook-bersting den tusschen-drempel bereikte, wankelde-die duizelend. Stikkend, braak-hoestend, tastte-ie de alkoof in, greep de blinde om 't magere middel. Met wanhopig geweld, hijgend, reutel-ademend, smorend, sleurde-ie 't bewegingloos lichaam tot aan de schoorsteenhuif.
Ze ging naar de keuken, kwam terug met water, soda, zeep en een borstel. Hen begon geweldig in de alkoof te schrobben. "Hier heb je nog wat." "Mosterd?" "O, Hen, da's prachtig tegen vlekken." "Onzin!" "Gebruik het nou! Toe!" Een kwartier lang boende hij met soda, zeep en mosterd. Hij zweette ervan. "Nou?" "Ja 't is weg." "Zie je nou wel dat 't geen bloed is, dat 't bangmakerij was?"
Een wit wolkentipje kwam al verzilverd uit. Ze wou 'm er uit zien komen. Maar hij kwam niet. Alleen wat wolkenrandjes stonden gekleurd alsof in de verte zilverbrand was. Den volgenden morgen lag moeder nog te bed, toen ze terugkwamen. Riek frisch van de wandeling. Jo met kringen onder de oogen. Moeder stak het hoofd uit de alkoof. "Wat heit 't gekost?"
Toen Van Reelant de deur van zijne alkoof sloot, was zij met een luiden kreet ineengezonken op de vloer bij de tafel. Door het hevige snikken waren de keellinten van haar hoed losgestrikt. Zij merkte niet, dat de hoed de parasol volgde. Zij zat met de handen voor het gelaat. De tranenstroom vloeit door hare vingeren. Hevige sidderingen schokken hare geheele gestalte.
Woord Van De Dag