United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


Treite had ook al geloerd naar het blauwe flanellen hemd, met overgelegden halskraag en de geelzijde koord die met twee flosjes onder de kin was toegeknoopt. Aan zijn ondervest stonden twee reken koperen knopjes die bevielen Treite buitenmate en hij keek met meewarigheid op zijn eigene voeten, als hij de stevige, zwaargezoolde en vernagelde, waterdichte schoenen van Manes bezien en herbezien had.

»Ten eerste voor een doodkist en dan voor een begrafenis van de Gemeenteantwoordde Mr. Bumble, terwijl hij den riem van de portefeuille, die evenals hij zelf zeer zwaarlijvig was, toegespte. »Baytonzei de lijkbezorger, terwijl hij van het reepje papier naar Mr. Bumble keek, »die naam heb ik nooit gehoordBumble schudde het hoofd en hernam: »Koppige lui meneer Sowerberry, heel koppig.

Om aan zyn lyden een einde te maaken, nam ik hem met twee handen by de staart, en hem in de rondte gedraait hebbende, om hem duizelig te maaken, sloeg ik hem met den kop tegen de kant van de kano; maar het arme beest konde tot geen sterven komen; het keek my op de aandoenlykste wyze aan; en ik vond geen beter middel om hem af te maken, dan hem met den kop in 't water te houden, tot dat hy verdronken was.

's Avonds maakte juffrouw Sowerberry eerst buiten de deur verschillende opmerkingen, die allesbehalve vriendelijk waren jegens de nagedachtenis van Oliver's moeder; toen keek zij naar binnen en beval hem, onder scheldwoorden en plagerijen van Noah en Charlotte, zijn armzalige slaapplaats op te zoeken.

Terwijl de Russische heer zijn bewondering over de luit te kennen gaf, keek hij er eigenlijk niet naar; daarentegen vestigde hij, zonder het te laten blijken, een doordringenden blik op den bezitter van het genoemde instrument.

Bekker liep maanden lang iederen morgen over de Sarphatistraat waar hij niets te maken had. Hij hield van een schoolmeisje van een jaar of zeventien en liep vijftig pas achter haar of aan de overzij van de straat en keek naar haar. Hij heeft nooit geweten hoe zij heette, nooit een woord met haar gesproken. In de Kerstvacantie was-i ongelukkig.

U zult het niet gelooven, meneer: haar zijden kousen met gaten, die ik duidelijk zag toen zij op den loop ging, waren mij steeds voor oogen. Door de tralies der gevangenis keek ik op straat en onder al de vrouwen die voorbijgingen zag ik er geen die bij haar haalde.

Het vrouwtje had zeker die vraag uit Ida's oogen gelezen, want toen ze haar een' nachtkus gaf, zei ze: "Waarvoor? Dat vertel je me zelf morgen aan 't ontbijt wel eens." "Nu?" vroeg het vrouwtje den volgenden morgen, en ze keek Ida guitig aan. "O", zei Ida, "'t was heerlijk. Ik behoefde naar niets te zoeken. Al mijn goed lag voor 't grijpen ik was in een' wip klaar."

»Ooahriep hij uit. »Wat wil mijn bleeke broederBij die woorden keek hij neef Piet met groote oogen aan en blies hem dichte rookwolken in het gelaat, zoodat de bleeke broeder begon te hoesten en te proesten van belang. Nu was de gegeven naam op Piet volkomen van toepassing, want hij had eene verbazend bleeke gelaatskleur, iets wat van Karel of mij niet gezegd kon worden.

Bensington's brilleglazen schoten stralen uit als diamanten, als hij van den een naar den ander keek. De gezichten der mannen veranderden van koude helderheid tot geheimzinnige duisternis, naarmate zij zich van of naar de maan keerden. Iedereen sprak, doch geen van allen maakten zij een zin af. Toen besloot Cossar, met zijn korte manier van optreden, wat hij doen moest.