United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Gij zoudt de weddingschap verliezen, genadige vrouw, want Hellwig heeft er, op last van vrouwe van Stontheim, naar vernomen en een bepaalde weigering ontvangen. Voor het overige " De oude dame viel hem luid lachende in de rede. "Gij zoudt toch wel gelijk kunnen hebben, Derenberg," sprak zij, "want deze parvenu haat, evenals al zijns gelijken, den adel, en ons in het bijzonder.
Uw zwierige kleedij werd vermoedelijk gekozen ter wille van de een of andere schoone dame in Antwerpen, capitan mio."
"Mij dunkt, dat mijn dame groote oogen zal opzetten over mijn costuum
"Wie zegt u dan, overste, dat het slot iets met deze zaak te maken heeft?" De oude dame was doodsbleek geworden. "Nu ja," antwoordde hij bedachtzaam, en zag haar scherp aan, "ik combineer gaarne " "Het is zeer jammer, overste, dat gij geen romanschrijver geworden zijt. Gij hebt uwe carrière gemist."
»Bill!« riep het meisje, terwijl zij trachtte haar hoofd op zijn borst te leggen, »die meneer en die lieve dame vertelden mij vannacht van een tehuis in een ander land, waar ik in eenzaamheid en vrede zou kunnen leven.
Zelfs kwam er een oogenblik, waarin hare achterdocht zoo hoog steeg, dat zij niet meer gelooven kon, dat mevrouw Van Raat onbaatzuchtig van haar hield, mevrouw Van Raat had gehoopt een lieve dame de compagnie in haar te vinden en zij, Eline, viel nu zeker tegen. Mevrouw Van Raat huichelde, zooals ieder huichelde.
Nu was het de beurt van de Dame om verbaasd te staan; maar zich bezinnende, zeide zij: "Neen, het kan niet zijn; gij zijt te jong. Maar kent ge Mijnheer Polsbroekerwoud, die met Mientje van Schalen getrouwd is?" "Die was mijn vader," zei Pols. "Dus zijt gij toch mijn neef. Wie had dat ooit kunnen denken?" Een licht ging voor Pols op.
Ze zou dien breeden rok voelen kloppen, gewichtig en wijdplooiend, om hare voeten. Op een hoek der groote middenlaan, stapte een sierlijke dame uit haar coupé. Even werd haar kleine leest in een ruischend gefrutsel van kant en satijn zichtbaar, en ze liep, al wippelend, een pasteiwinkel binnen.
Iets als een glimlach vloog over haar dorre lippen. Men bracht Sisa, die zonder eenige verlegenheid, verwondering of vrees te toonen, verscheen. 't Was of ze onze dame in 't geheel niet zag. Dit kwetste de ijdelheid onzer Muze, die eerbied en ontzag wenschte in te boezemen.
Het bewijs wordt immers reeds door de praktijk geleverd. Geen dame die in Middelburg of Goes gaat logeeren verzuimt het zich in de "zoo flatteerende" Zeeuwsche dracht te doen photographeeren.
Woord Van De Dag