United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Als in droom loopt ze terug over de zonnige kade in 't lachende licht. Ze ziet niets van de pracht om haar heen. Tezeer is ze vervuld van haar verloren geluk. Dien middag, na uitgerust en tot kalmte gekomen te zijn, liet Elizabeth zich roeien naar een oud paleis, tevens venduhuis vol antikiteiten, maar waar ook moderne Italiaansche kunst werd uitgestald.

Hij voelde zich bespottelijk worden, het suisde in zijn ooren, hij moest, hij zou iets zeggen, om 't even wat, al was het nog zoo dom, en hij opende reeds machinaal zijn lippen, toen plotseling, aan zijn andere zij, in het geraas der drukke bende, een schelle stem opging, een lachende scherts-stem, die plagend vroeg: "Wa scheelt er aan dat-e gulder tegen mallekoar nie 'n spreekt?

Wie toch zou kunnen vermoeden, indien hij aan de oevers van den Nijl verplaatst werd, in het aloude Egypte, dat dit lachende, rijk bedeelde, veelkleurige, zonnige land, welks heldere hemel zich nooit achter wolken verbergt, de woonplaats is van de ernstigste menschen?

Hij had dat alles in zijn verbeelding al doorleefd, maar nauwelijks was dat lachende beeld verdwenen, of de vroolijke uitdrukking van zijn mannelijk gelaat werd ernstig en vol bezorgdheid.

Edele Charis, wees welkom in mijn huis, dat uw eigendom is. Charis ontsluierde zich half uit hare gele feestsluiers, die zij droeg en zij zeide, zoet lachende, want gewoon aan vereering en hulde: Dit is mijn bruidegom, dit is Charmides, de held.... Ik heet hem welkom als u, zei Chersonezus, terwijl hij Charis deed af stijgen en dadelijk een zwerm van slavinnen haar als gevolg omringde.

Dit zeggende, hief hij een donderend de profundis clamavi aan, en ruimde hun maaltijd weg; terwijl de ridder hartelijk lachende, zich intusschen wapende, en zijn gastheer van tijd tot tijd met zijne stem ondersteunde, als zijn gelach het toeliet. "Wat voor duivelsmetten worden hier op dit uur gezongen?" riep een stem van buiten.

"Neem een glas grog," antwoordde de doctor lachende, "gij hebt eene manier om de wereldbeschrijving op te vatten, die gansch niet gek is." Dus vierde men in den Victoria het passeeren van de Linie. Deze ging snel voort. Men bemerkte in het westen de lage en weinig oneffen kust, verder op de hoogere vlakten van den Uganda en den Usoga. De snelheid van den wind werd bijna 30 mijlen in het uur.

Gij zult ons niet gezien hebben." "Ik? U niet gezien hebben? Als ik zulke slechte oogen had, ware ik reeds duizendmaal verloren geweest. Neen, gij maakt mij niets wijs! En nu verder: Waar hebt gij uw zadels?" "Die hebben ze ook gestolen." "En het paardetuig?" "Dat ook." "Man! denk toch niet, dat gij met een onnoozel kind te doen hebt!" riep Old Shatterhand, vol minachting lachende.

En toen Meta hem zei, dat hij zich niet zoo gek moest aanstellen en doorloopen, wrong hij denkbeeldige tranen uit zijn zakdoek en wankelde den hoek om, alsof hij "der wanhoop ten prooi was." "Idioot! Wat zou hij daarmee meenen?" vroeg Meta lachende, en deed haar best, om er uit te zien, alsof ze er niets van begreep. "Hij deed maar eens voor, hoe jouw John zich zal aanstellen.

"Eilieve! wij zullen elkaar wel eenmaal met gesloten beurzen betalen," zeide Melis, lachende, "want ik denk haar met Kerstmis te trouwen en dat zal de rekening effen maken: maar dat tot daar aan toe: die nieuwe gast moet er zoo niet afkomen: zeg eens paai! wien duivel zoekt gij zoo laat op het dorp?"