Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Daar reed een wagen vol van 't zinnebeeld der kostelijkste aller Godsgaven: de "trouw" over een schitterenden zonneweg, langs lachende dreven en in gouden gloed badende velden. De natuur was één lach en licht, geheel in harmonie met onze zielen, die trilden in een ether van jubel en zonneglans!
"Hoeveel vrouwen hebt gij dan wel? vroeg ik aan den sheikh, toen hij gereed stond afscheid van ons te nemen. Tien. Dat is niet veel; ik zou ten minste de twee dozijn vol maken, antwoordde ik lachende.
Maar zie je, m'n kind," vervolgde hij, nog gedurig lachende: "die liflafjes zijn voor mijn ribbenkast nul. Levertraan!! bah! da's kost voor de kinderen. 'k Weet nog wel dat Hans.... Maar hé, waar reutel ik van," viel hij zich zelf in de rede, en prevelde op een geheel anderen toon: "Ben je verdoemd, dan is het dáárom!"
Hij murmelde, hij zong, hij juichte van levensblijheid en vergat weldra de schitterende fee en de lachende, goedaardige bergmannetjes der onderwereld. Het Prins-Bisdom Luik. «Wie toch is de stroom, die zulke tooverachtige avonturen beleefde?» vraagt mij eene nieuwsgierige lezeres.
"'t Is mogelijk dat ik veel zou kosten," antwoordde Hercules lachende, "maar de koopers zouden hard moeten loopen, als ze me vangen wilden!" Alles was nu afgesproken en om het vertrek te verhaasten, zette ieder zich aan 't werk. Men had slechts zooveel voorraad voor den kleinen troep mede te nemen als noodig was voor de reis van de kust naar de hacienda, namelijk slechts voor een tiental dagen.
Vlakten van geelachtig zand, boschjes van doornachtige struiken, hier en daar een beek, die door eene moerassige strook kronkelde, hadden het lachende groene landschap van het Banken-Veld afgewisseld. Soms moest er een aanmerkelijke omweg gemaakt worden om een wezenlijk woud van thorn trees of doornboomen te ontwijken.
"Hoe komt gij al zoo vroeg in volle wapenrusting? vraagt mij de consul lachende. Wel, de paarden zouden zoo dadelijk komen. Hala, zeiden de tsjarvadars, en ik dacht vroeg te vertrekken. Haast u zoo niet, herneemt de heer Bernay: Hala kan tot van avond duren; begin maar eerst met ons te ontbijten.
Na verloop van eenige minuten trad een jonge vrouw binnen, die twee voorwerpen voor de blanken neerzette, en zich toen, zonder een woord te zeggen, weer verwijderde. Het eene voorwerp was een oude pot met water, en het andere een groote ijzeren pan waarin verscheiden stukken vleesch lagen. "Oho!" zei Hobble-Frank lachende. "Dat is vast ons avondeten. Een pot vol met water, dat is nobel.
"Ik weet al, waar hij heengaat," sprak de oude vrouw lachende. "Hij was zeker heel boos?" "Het ging nog al, tante, maar ik had hem nooit boos gezien daardoor was ik er zoo bang voor."
Lachende keken zij toe, de burgers van Stavoren. Zou er ooit aan hun rijkdom een einde komen? Die lach voerde hen ten verderve. Want op de plaats, waar de tarwe gevallen was, drong zand op temidden der zee. Uit iedere korrel graan scheen een korrel zand te komen, en nieuw zand dreef weder aan tegen 't vastgezette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek