United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij zag haar niet aan, maar ging voort met groote passen door het water te stappen, terwijl de zee hen tot aan de borst steeg. De gansche toestand kwam haar zoo grappig voor, dat zij niet kon laten luidkeels te lachen. "Komaan, zwijg liever", hernam zij op heel natuurlijke toon, hem tevens een tikje op den schouder gevende. "Wees verstandig en val vooral niet om!"
Sowerberry vond dat heel grappig wat niet meer dan gepast was en lachte een heele poos zonder ophouden. »Ja, ja, meneer Bumble,« zei hij eindelijk, »'t valt niet tegen te spreken, dat de kisten, sedert het nieuwe systeem van voeding werd ingevoerd, ietwat smaller en ondieper zijn dan vroeger, maar we mogen wel eens een voordeeltje hebben, meneer Bumble.
Op mijn wandelingen kwamen ze in hun bonte kleeding dikwijls om mij heen staan, ze drongen mij tegen een muur en hielden mij met uitgestrekte armen tegen, of stelden mij, terwijl haar krullen tegen mij aanwoeien, allerlei vragen, die ik niet verstond, maar die zeker grappig waren, want ze lieten haar tanden zien en lachten vroolijk.
En zij, zij keerde zich om, en Tom hoorde haar zeggen: "Ba! sommige menschen verbeelden zich, dat zij ijselijk grappig zijn; zij doen altijd kunsten om gezien te worden." Tom werd gloeiend rood en droop verslagen af. De beleediging van Becky Thatcher bracht bij Tom Sawyer een besluit tot rijpheid. De knaap was aan de uiterste grens van wanhoop.
Op een zeer opmerkelijke wijze brengen deze Dwergkangoeroes het dorre gras, dat voor den nestbouw moet dienen, bijeen. Zij maken hiertoe gebruik van den staart, die voor 't grijpen zeer geschikt is. Het dier vat er een bos gras mede aan en sleept het naar de bepaalde plaats; hoe vreemd en grappig dit gelijkt, kan men zich licht voorstellen.
Dat daar in de hoogte moest ze hebben: "Lexicon der Geographie"; maar ze kon er niet bij; zou ze vragen aan dien langen, zou ze op 'n stoel klimmen?.... Ze lachte; ze voelde zelf, dat 't grappig was, zooals ze daar stond, in de hoogte, met 'r armen vol; ze bloosde, en blozend zag ze naar de anderen; niemand keek; ze zaten daar stil over hun boeken gebogen, verdiept in hun belangwekkende wetenschap, en wat 'n kinderachtig meisje voor toeren maakte achter hun rug, daar stoorde zich niemand aan.
"Och, schei nu uit," zei Kruse uit de hoogte. "Je ben heelemaal niet grappig." "Ja, maar je vindt dus in ernst, dat ze jong, mooi en rijk is ja, want ze is wel rijk ook." "Neen, rijk geloof ik toch niet, dat ze is," zei Kruse goedig, "maar ze heeft wel een spaarbankboekje met een paar honderd kronen." "Hoe weet je dat?" "Ik heb het boekje gezien."
En dan komt het grappig contrasteerende antwoord van Fancy: "Ja, haren heb ik wel, maar ik woon... neen, ik woon niet. M'n ouders wonen, en ik ben bij hen. Doe in 't vervolg een postzegel op uw brieven. Ik ben somwijlen schraal bij kas, en ge begrijpt dat er op onze begrooting geen gelden worden toegestaan voor port aan minnebrieven."
Ja 't is een groot gemak als je een kunstenares tot zuster hebt!" "Hoe origineel!" riep juffrouw Lamb uit, die Jo erg grappig vond. "Sommige van haar meesterstukken zijn onvergelijkelijk. Er is niets, wat dat kind niet doen kan.
Dat mannetje is zoo klein als de wagen groot is, en als hij nu brood uit dien wagen moet krijgen, gaat hij op de ijzeren trede staan, die je daar ziet, en duikt bijna geheel in zijne kar weg.» »En is dat nu zoo grappig?» vroeg ik. »Kijk,» zei Bob, »daar komt hij weer. Flap! Het deksel doet hij open, en wip nu staat hij op de trede. Ha-ha, daar gaat hij weer voorover, den wagen in.
Woord Van De Dag