United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


De tweelingen, die nu al tien jaar zijn, hebben ook bijna de kinderjaren achter den rug, en zij zullen spoedig hetzelfde lijden moeten doorstaan als ik, nadat zij genietingen hebben gesmaakt, waarvan ik ook niet de geringste heb gekend. Doch waren er voor ons niet betere weggelegd? Wat hen dagelijks ten deel is gevallen, daarvan hebben wij in onzen eenvoudigen tuin alleen maar gedroomd.

In een groot deel van Afrika, vooral aan de kust van Guinea, heerscht de barbaarsche zede, dat bij de geboorte van tweelingen een der kinderen of ook wel beide gedood worden, omdat men gelooft, dat ze door den booze zijn voortgebracht. Daarmee vormt een sterke tegenstelling, wat Roscoe van den Bantoestam der Bakena in Britsch Oost-Afrika vertelt.

Aan het ontbijt vertelden Door en Nel met veel ophef, wat ze vroeg in den morgen hadden ondervonden en werden braaf uitgelachen. Leni en de tweelingen zaten met open mond te luisteren en moesten natuurlijk de kachel van alle kanten bekijken, alsof daar heel wat bijzonders aan te zien was. En Nel en Door moesten den boom wijzen, waarin de spreeuw gezeten had. Het drietal raakte niet uitgevraagd.

Hij stapte in de rivier en vischte er een doos uit, die hij mee naar huis nam en daar opende. Tot zijn onuitsprekelijke verbazing vond hij in de doos twee jongens met gouden haren. De jager had zelf geen kinderen; hij nam daarom de tweelingen aan, die hij uit het water had opgevischt, en bracht ze groot, alsof het zijn eigen zoons waren geweest.

Als het u goeddunkt, gebiedster, dan gaan wij van het terras van Berenice af hem tegemoet. Hadden wij nu slechts...." »De tweelingen, de kleine Alexander!" viel Cleopatra in, doodsbleek en met heesche stem. »Hunne feestkleederen aantrekken!" »Ga dadelijk naar de kinderen, Zoë," voegde Iras aan dit bevel toe, en klapte daarbij in de handen.

Mijn laatste wensch is nu nog: de tweelingen en den kleinen Alexander erkend, en bewaard te zien voor dood en schande, en dan uw eigen zoon op den arm van Barine." Op de Lochias moest Charmion nog lang wachten, eer de Koningin zich ter ruste begaf.

Crispinus, smeekte zij. Geloòf je, dat.... Dat wat.... Dat als Lavinius.... Wat?? Als verklikkers misschien er achter komen.... Dat jij tweelingen hebt....? De Keizer....? Woest stond hij op, balde zijn fijne vuisten over haar; zij kroop in een.

"Toddy, de raaf, is zeker aan 't woord geweest." "Was het geen mensch, was het een raaf?" vroeg Nel hoogst verwonderd. "Hoe is 't mogelijk? Och toe, mogen wij hem eens zien?" "Kom dan maar mee," was het lachend antwoord. "Kijk, hier is hij." Nel en de tweelingen raakten niet uitgekeken. "Kan hij nog meer praten?" vroeg Nel opgetogen. "O zeker," zei de juffrouw, "maar hij wil niet altijd.

Hij voelde, dat hij te gereedelijk al de verhalen van de oude koningin had geloofd, omdat hij nooit de moeite had genomen zich te overtuigen, of al de vreemde dingen, die zij verteld had, waarheid of leugen waren. Na al deze zelfkwelling en verdriet en ellende kwam alles ten laatste weer goed. Nog lang mochten de koning met zijn vrouw en hun tweelingen met de gouden haren gelukkig samen leven.

Wij maakten voor het eerst kennis met onzen gelen broeder op de markt te Baltimore, zeker de smerigste en rumoerigste plek in de Vereenigde Staten, met uitzondering van de chineesche wijk te San-Francisco, en die wordt door gezondheids-commissiën niet gerekend tot de Vereenigde Staten te behooren. Onze broeder is in-duplo: misschien man en vrouw, misschien ook tweelingen.