United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij keken mij allen een beetje verwonderd aan en de Groote Dichter zei spottend: Hohóó! En zijn er knappe meisjes onder? Ik kreeg een kleur als vuur. Ik voelde 't bloed onder mijn wangen gloeien en stond daar even radeloos, zonder te kunnen antwoorden. Doch wat ik ook al zeggen wou, 't bleek overbodig, zij hadden mijn geheim op mijn benauwd gezicht gelezen en vierden er de dolste pret om.

Hij was dan nu ook neergedrukt en angstig, zijne klamme vingers beefden, en zijn gejaagd gemoed zag met schrik naar het einde van het jaar. Maar een van ons, wiens vader het niet achtte, op welk nommer zijn zoon zat en welken prijs hij had, maar dien het genoeg was, dat hij een vlugge en knappe jongen was en die Piet nu over het hoofd was gesprongen, redde hem.

"'k Zal niet ontkennen, grootpapa, dat ik in den beginne hem graag mocht lijden; ik geloofde zelfs, dat ik hem liefhad; nu begrijp ik, dat tusschen liefhebben en verliefd zijn een hemelsbreed onderscheid ligt." "'t Is jammer! doodjammer! Zoo'n knappe man! Hij heeft bepaald een aristocratisch gezicht en een mooi figuur en..." "Maar hij is dom! Ziedaar! dat is het, wat mij hindert." "Dom? Nu, nu!"

"Wij zullen niet eer weten waar ons aan te houden, vóórdat wij den berg hebben bestegen," antwoordde de ingenieur. "Maar, mijnheer Cyrus, zult gij morgen de vermoeienis van dien tocht kunnen doorstaan?" vroeg Harbert. "Ik hoop het," antwoordde de ingenieur, "maar onder voorwaarde dat Pencroff en gij, mijn jongen, zult toonen knappe en handige jagers te zijn."

Toen echter de beide tweelingen er op aandrongen toch niet zooveel geld nutteloos uit te geven door mooie kleeren te koopen en hem vertelden, dat zij er op stonden als bedelaars de wereld in te gaan, deed de jager die gewoon was zijn knappe pleegzoons hun zin te geven wat zij verlangden en bestelde twee stellen kleeren, gelijk de bedelaars dragen.

Oogenblikkelijk daarop zich tot André wendend, gaat hij voort: »Mag ik eens vragen .... is u die meneer De Witt, die een dissertatie over het Vrijhandelsstelsel heeft geschreven?" »Juist, meneer!" »Een heel knappe dissertatie! Ik maak je m'n compliment!" »Ik had niet durven hopen, dat mijne dissertatie buiten Leiden gelezen zou worden!"

Eens heb ik eene meid gekocht eene knappe, frissche meid was zij, en tamelijk mooi ook en die had een jong dat ellendig ziekelijk was, een krommen rug had of zoo iets; en ik gaf hem weg aan een man die wilde probeeren of hij hem kon grootbrengen, als hij hem toch niets kostte; en ik had nooit gedacht dat de meid het zich zou aantrekken; maar o! o! gij had eens moeten zien hoe zij te werk ging.

Misschien gevoelde Meta wel, zonder precies te weten waarom, dat het geen bijzonder knappe of schrandere menschen waren, en dat al het verguldsel de gewone stof, waarvan ze gemaakt waren, niet kon verbergen. Het was zeker heel plezierig, lekker te eten, in een mooi rijtuig te rijden, elken dag haar beste japon te dragen en niets te doen, dan zich aangenaam bezig te houden.

Maar Bollekens junior was reeds aan 't rennen. Hij holde, ondanks het formeel verbod van den verwonden wisselwachter, om den dreunenden trein heen en vloog naar de wachtkamers toe. Te laat! Het stationsgebouw was door gendarmen afgezet en onder donderend joelgedruisch reed de trein weg. Bollekens junior keek peilend door de vensterramen, maar zag de knappe meid niet meer.

Toen zij den brief van Marcel kreeg, was zij niet alleen en had bovendien voor dienzelfden avond een groot aantal uitnoodigingen voor een groot diner rondgezonden. "Dat is ook een wonder!" riep zij, lachend als een bezetene, uit. "Wat is er?" vroeg een knappe, jonge man, die stijf als een standbeeld voor haar stond. "Een invitatie voor een diner," antwoordde de jonge vrouw. "Hoe vindt je het?"