Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Buitendien zweer ik bij mijn beschermheilige, dat zij in schoonheid voor de beminnelijke Saksische Jonkvrouw Rowena verre moet onderdoen." "Sakser of Jood, hond of zwijn," hervatte de Prins, "wat verschil is daar tusschen? Ik herhaal het, ik benoem Rebekka, al ware het ook alleen, om die Saksische lummels te ergeren!"
"In 's hemels naam, antwoord toch! let op 't geen ik u zeg, zweer mij dat ge het bewuste adres niet aan uw vader zult zeggen." "Mijn vader?" zeide zij. "O, ja, mijn vader; wees gerust. Hij is gevangen, buiten toegang. Wat kan mij mijn vader ook schelen." "Maar gij belooft het mij niet," riep Marius. "Laat mij toch los?" riep zij luid lachend; "hoe schudt ge mij!
"Mijnheer de logementhouder," hernam Phileas Fogg koel, "zweer niet, maar herinner u slechts dit: vroeger werden de katten in Indië als heilige dieren beschouwd. Dat was een goede tijd." "Voor de katten, mylord?" "En ook voor de reizigers." Toen Fogg deze opmerking gemaakt had, vervolgde hij rustig zijn diner.
""Jij volkomen bij je verstand?" riep de gek. "Jij gezond? Loop heen! De tijd zal 't gauw anders leeren. Ik zweer je bij Jupiter, wiens plaats ik op aarde bekleed, dat ik de onnoozele stad Sevilla, die zoo'n razenden gek, als jij bent, vrijlaat, voor die dwaasheid hard zal straffen en kastijden.
»Nooit weer over mijn drempel!" riep Jansen nog eens. »Neen," zeide Jack Williams met een grimmigen vloek, »over dien drempel zal ik nooit meer komen dat zweer ik!" Er zat geen vroolijk gezelschap aan het avondeten. Tante Martje had roodgekreten oogen, en op het gelaat van baas Jansen lag een diepe plooi van smart en verontwaardiging.
De mannen zijn zeer vroolijk en doen zich te goed aan den wijn en de eetwaren, die zij hebben meegebracht. En eensklaps slaat het meisje haar armen om den verloren gewaande en fluistert opgewonden: "O, mijn Guido, dat wij toch nooit weer behoefden te scheiden!" "Die tijd is zeer nabij." "Nabij? En Papa weet nog van niets!" "Toch is die tijd zeer nabij. Ik zweer het bij dit!"
Plotseling hoorde ik achter mij luid snikken en toen ik mij omwendde, zag ik den grooten Compayrou op den grond liggen. De schuldige, riep hij, is noch Pagès noch Bergounhoux, ik ben het. De goede God straft mij, maar ik heb berouw, oprecht berouw. Ik zal u de zuivere waarheid vertellen, als wij gered worden, dan zweer ik, dat ik mijn misdaad zal herstellen.
»En, bij God!... wanneer de zoon doodgeschoten zal zijn, dan zullen geen vier-en-twintig uren verloopen, alvorens de vader hetzelfde lot ondergaan zal hebben! Dat zweer ik!"
"Welzeker wil ik dat", antwoordde zij vriendelijk, "voorwaar, zulk een dapper, edel man verdient niet door eene vrouw verstooten te worden!" "Zweer mij dan op dit heilig boek", sprak Luned, "dat gij uw woord zult houden", en Laudine voldeed aan haar verzoek. Daarop begaf de trouwe dienares zich in aller ijl naar de bron, waar zij haar vermoeden bewaarheid vond.
Maar ik wil in vrede van u scheiden en zweer het u bij den baard van den Profeet. Zijt gij nu tevreden? Ja; maar bedenk goed, hoe wij u straffen indien het u mocht invallen ons toch te bedriegen. Wij laten niet met ons spelen. Dat werd op een toon gezegd, dreigender dan de trots van den Miridiet kon verdragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek