Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Ik zweer bij de eer van mijn huis, bij den naam mijner schoone, ik zou tien jaren gevangenschap willen verduren, als ik één dag aan de zijde van dezen dapperen ridder in zulk een strijd als dezen vechten kon!"
Robrecht werd door de tranen zijns vaders diep getroffen: hij voelde de hel en haar martelpijnen in zijn hart. Zijn vervoerdheid vergrootte nog; hij riep als uitzinnig: "Vermaledijd vervloek mij, o mijn Vorst en Vader! Maar ik zweer u bij de almachtige God, dat ik nooit voor een Fransman kruipen of bukken zal, en ik zal uw gebod niet gehoorzamen!"
"Het is dan waar," zuchtte hij, "Philippa is dood! Maar o God, wees mij getuige; en gij, o zalige ziel mijner arme zuster, hoor mij! Ik zweer dat voor elke dag die gij in de kerker hebt doorgebracht een Fransman in zijn bloed zal sterven." "Laat de smart u zo niet vervoeren, mijn schone neef," sprak Willem van Gulik. "Gij zweert te lichtelijk bij de Heer, uw God.
Wat mij aangaat, ik zeg u, dat van heden af, de helft mijner inkomsten u toebehoort...." "O, ik wil niet," riep de jonge vrouw. "Ik zweer voor God," hernam mevrouw Van Valburg, "dat ik het deel, dat ik mij onrechtvaardig heb toegeëigend, niet meer aanraken zal! En ik bid u, Carolina, zuster, weiger het niet. Zult gij mijne smart door uwe verwerping verbitteren?
Mijn eigen oogen hadden et niet gezien sunt ik et er in genaaid had; dat was dertig jaar geleden; et was mijn, eigen, lief, begrafenisgeldje. "Ik zweer je dat ik er niets voor doen zel", huilde ik, "dan me eerlek laten begraven." "Daar zellen we zelf wel voor zorgen", zei de vader; en weg ging ie met et geld en met de lantaren.
't is volkomen de neus, .... de oogen, .... de mond van.... Ja waarachtig: hij lijkt immers sprekend op mijn Heer van Aylva, en dien moet ik toch kennen, daar ik zijn dienaar ben. Een Fries is hij, dat zweer ik u, mannen!" Op dit oogenblik rukte er een bende gewapend volk op, uit dezelfde straat, waaruit de monnik zoo juist van pas gekomen was.
Kom, sla maar toe, ik heb vier kinderen te voeden. JERONIMO. Vergeef het my, myn Heer, ik kond in ’t minst vermoeden; De beste kan hem wel vergrypen; ’k zal wel weêr Die straf verzoeten. Och! och ja, och ja, myn Heer, Gy zyt een Exploteur, dat zweer ik, zonder weêr ga. Dat volk bemin ik als my zelf, en ’k vraag’er meêr na Als na myn beste vriend.
Ik snel onmiddelijk naar mijn huis terug ten einde mij met mijne pistolen te wapenen en ik zweer het bij den hemel, dat ik den eersten den besten hond, dien ik ontmoeten mogt, de hersens verbrijzelen zal. Zijn er onder u, wier hart op de regte plaats zit, dan volgen zij mijn voorbeeld." Het volk beantwoordde dien roep. Te wapen! klonk het van de eene zijde der stad naar de andere.
"Praat niet te lang," zei Zabern met geveinsde onverschilligheid, "de vijf minuten zijn om." "Deze duif heeft reeds meermalen in het donker het kamp van den Czaar bereikt," vervolgde Ravenski. "Wanneer ge me nadert, zal ze den weg weten te vinden, en Czernovië is verloren. Beloof me mijn leven te sparen, en ik zweer dat ik van mijn plannen afzie." Zabern begreep dat er gehandeld moest worden.
De brave man, die veinsde zich zeer te schamen, zeide: Wel zeker, ken ik ze; ik biecht u op, dat ik kwaad heb gedaan en ik zweer u, dat gij, daar ik haar van zulk een karakter zie, er nooit meer een woord over zult hooren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek