United States or Zimbabwe ? Vote for the TOP Country of the Week !
De plaatselijke overleveringen maken melding van het huis Zum Schwanen, in de kleine Augustijnerstraat, achter de Sint-Maartenskerk, als zijnde het eigendom van Schöngauer.
Doch auch des Abgrunds Nacht, Den öden Wasserraum, des Sumpflands feuchten Nebel Machst Du zum Eden mir! »Je bent dus recht gelukkig?" vroeg ik. »Indien het den Hemel niet verzoeken is, op die vraag bevestigend te antwoorden dan zeg ik volmondig: ja!" »Wacht! daar komt toch even de oude fatalistische Adam weer om den hoek gluren!
Of: Ach, du meine liebe Cousine, wie du göttlich chouchouirst! Auf und nieder ... nieder und auf! Wenn du einmal unsern sehr verehrten Vetter mit Usurpationsminen, Kaiserliche Majestät, so am Kördelchen hieltest und chouchouirtest? Nu spreekt 'n prinsje: Auf Ehre, Durchlaucht sind zum küssen adorable! Nur der Respekt widerhält mich ... auf Ehre! Clotho, ich beehre mich Ihr Sclave zu sein.
Och 't is maar een eenvoudig kneepje hij denkt er niets bij, de brave man is geheel zonder erg; dat kun je wel aan zijn gezicht zien, want hij trekt een pruimensnoetje; Schlechtes Wetter, ach! furchtbar, zum verzweifeln" ik hoor het niet, maar ik zie, dat het Brunnenmädchen het zegt.
De dame gilt en schreeuwt; maar de postillon kan de paarden niet inhouden, voordat het wiel de borst van den Engelschman raakte en ook zijn hoofd zwaar wondde, terwijl zijn regterbeen geheel vermorseld was. Nu springt ook de dame uit het rijtuig, en geeft kermend en handenwringend last, dat men haren echtgenoot zum Mainzerhof brenge.
Na verloop van tijd wordt dit echter anders. Of het werk is vergeten, zoodat er van eene exploitatie geen sprake meer is; òf het blijkt een werk van blijvende waarde te zijn, en in dat geval is het, zooals Kohler het uitdrukt, zóózeer "zum Eigengut des ganzen Volkes, ja zum Kulturgut der ganzen Menschheit" geworden, dat men het aan deze bestemming niet mag onttrekken door de beschikking erover aan één persoon te laten.
Zeker had onder dit boerendak nog nimmer zoo teergevoelig een liedje geklonken, als de bleeke Amelie, met de vergeetmijnietjes aan haar boezem en den gitaar met het lichtblauwe lint op de knie, er menigeen voortbracht; en ik was juist in deze bespiegeling verdiept, toen zij met lange uithalen een zeer teedere liefdeklacht met de dubbele herhaling van den laatsten regel besloot, die gedurig lager en doffer werd: Zum kühlen Grab, Zum kühlen Grab, Zum kühlen Grab,
Ook de apotheker, die den drank leverde, had er een zoet winstje aan. Wanneer men huwelijksaankondigingen is gaan rondzenden, kan ik niet zeggen, denkelijk sinds de helft der 18de eeuw, ook heb ik er geene onder de oogen gehad. Over Duitsche heeft onlangs Walter von Zuwesten ons verteld in »Von Fels zum Meer« met afbeeldingen.
De geestelijke liederen werden vleugelen, waarop mijn ziel opsteeg tot den Heere. Vooral in 't slotvers ging ik geheel en al op: »Herr unser Gott, dich loben wir, Herr unser Gott, wir danken dir Die Feier dieser Stunde. O dir sei unsre Lebenszeit, Die uns noch übrig is, geweiht In einem ew'gen Bunde. Hilf uns kampfen, Bis zum Sterben, Dasz als Erben Zu den Höhen, Einst wir siegend aufwärts gehen!"
totdat haar stem op eens weer zeer hoog uitschoot, met dezelfde woorden: Zum kühlen Grab, toen het lied werd afgewisseld door een goede, ronde, vroolijke boerinnestem, die van buiten kwam met het liedje: Klompertjen en zijn wijfje, Die zouwen vroeg opstaan, Om eiertjes te verkoopen En na de markt te gaan.
Woord Van De Dag