Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Bij de lezing van deze persoonlijke herinneringen van Tolstoi zal men begrijpen, dat de personen, als zijne ouders beschreven in zijne vertelling Kinderjaren, niet zijne ouders zijn geweest. Voor zoover het ons bekend is beschreef hij daar als zijn' vader een zekeren Al. Mich. Isljeneff, een' vriend en buurman van zijn werkelijken vader. Zijne moeder in dat boek is eene verdichte persoon.
Zij wist dat zij tot in hare ziel getroffen was door het echt vrome, kinderlijke geloof, dat uit de eenvoudige woorden sprak, zij wist dat ook haar eigen vertrouwen in Gods zorgende liefde er door versterkt werd en opgewekt herhaalde zij zacht bij zichzelf: "Kann ich auch nicht verstehen Wie Du mich führst, Will fröhlich weiter gehen, Weil Du regierst." ...
"Die brave monsieur Crépieux met zijn schorpioenen.... dat wil entomoloog spelen.... aartsdomme kerel.... ik had ze wel in een half uurtje kunnen gevangen hebben.... maar een anderen dag.... wissen Sie.... als ik een dag wat veel gevangen heb, deponeer ik er wat van in den toren.... niet zeggen, hoor.... Antonio versteht mich.... moest Crépieux niet begrijpen kunnen, dat met nat weêr niet te vangen is.... wijntje gedronken.... wissen Sie, met den wachter van den vuurtoren op kaap Espartel, een landgenoot van me.... nu ja, Oostenrijker.... ik ben Hongaar.... zijt ge al geweest op kaap Espartel?.... Neen.... mooie wandeling...."
Verpflanze den schönen Baum, Gärtner! er jammert mich. ODE aan BEHRISCH. Hij voelde zich niet bepaald treurig, toen hij de poorten van zijn geboorteplaats achter zich had: voortaan zou hij zelf zijn leven regelen, met frisch gestel en sterken geest zich op de schoone wetenschappen werpen, rechtstreeks aansturend op het hoogleeraarsambt!
XXVI, bl. 81 vlg. De geheele streek bezuiden de Uerdinger linie noemt men het Mich-kwartier, een benaming, die uit België schijnt afkomstig te zijn; en wel omdat daar de oude akkusatieven mich en dich zijn bewaard gebleven. Te Winkel spreekt van Ripuarisch Frankisch.
Zie, hoe alles wat zich binnen dat vertrek bevindt een eigenaardig wij zouden haast zeggen: een kraamkamerachtig karakter heeft, tot zelfs het porseleinen transparantplaatje, dat het licht der vlammende waspit moet temperen: Zij geeft het beeld van een biddend kindje, en lees wat daaronder staat: Lieber Gott! mach mich doch fromm, Dass ich in den Himmel komm.
Und düster wild an heitern Tagen, Unbändig, ohne froh zu sein, Schläft er, an Seel und Leib verwundet und zerschlagen, Auf einen harten Lager ein: Indessen ich hier still und atmend kaum, Die Augen zu den freien Sterne kehre, Und, halb erwacht und halb im schweren Traum, Mich kaum des schweren Traums erwehre....
Men oordeele: dit kwatrijn, en het gaat nog wel op den dichter Samuel Nagdilah, den machtigen vizier, die zijn beschermer en vriend was, maar met wien hij later in onmin leefde : Mir war so kalt, mich hat Ein solcher Frost durchschnitten, Als hörte ich ein Lied Von Samuel den Leviten.
"Niets, vous avez raison." En weêr was de stilte, een slag. Doch boven zijn gepluis praatte een andermaal de kamerstem uit den dommel: "De avond valt al.... de avond van alle dagen.... Comme il vous a montré bien sa puissance.... Bitte, ga nog niet heen, laat ik dit beestje afmaken.... schaudern Sie für mich?"
Verder kent men nog: Foeke, foeke, langesjtaaf, Gêftj mich ei sjtök van 't vräkesgaat; Ich höb al zoo lang mitte foekepot geloupe, Ich höb gei gellj òm brood te koupe, Dei, dei, dikje dikje dei, Gêftj mich ei centje, dan goa ik voorbij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek