United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ook deed de vrome christelijke volksverbeelding de geheele natuur deel hebben aan de vreugde, die den mensch bij de geboorte des Heeren doortintelt: "D'Erd grünet und bringet rössle, der Heyland kompt von Himmel" enz. Dan, op kerstavond bereikt het volksgeloof aan de groei- en bloeikracht der natuur haar toppunt: deze tijd is immers het kulminatiepunt van het vruchtbaarheidstijdperk.
Zie, hoe alles wat zich binnen dat vertrek bevindt een eigenaardig wij zouden haast zeggen: een kraamkamerachtig karakter heeft, tot zelfs het porseleinen transparantplaatje, dat het licht der vlammende waspit moet temperen: Zij geeft het beeld van een biddend kindje, en lees wat daaronder staat: Lieber Gott! mach mich doch fromm, Dass ich in den Himmel komm.
De hand van den stervenden vader laat ze ijlings los, en even als Blanche straks daarbuiten, vliegt ze op die wreedaards toe om hun den dierbaren buit te betwisten. Maar neen, er is geen God meer! de menschen zijn duivels, verscheurende dieren! Durven zelfs die Duitsche klauwen haar tengere leest zoo ruw en schaamteloos omvatten! Durven! Gott im Himmel!
Hierop past dit antwoord: Goethe heeft voorzien en wilde, dat de begrijpende lezer, in verband met den Prolog im Himmel, deze en nog diepzinniger overdenkingen zou houden. Maar gelijk hij in de slotaccoorden uitspreekt hij achtte Gods hoogste en laatste raadsbesluit over het menschelijk leven onvoorstelbaar en onbeschrijfelijk.
Het voorlaatste vak heet in België meestal helle of halve hemel, het laatste hemel; in Baden heet het voorlaatste Ruhe, het laatste Himmel. Dansspelen. Zoowel bij het eenvoudige dansen, als bij het ronde-dansen, het reidansen en het touwtjespringen wordt een groote verscheidenheid van speelliedjes gezongen, te behandelen in het Vijfde Hoofdstuk. Werpspelen.
Subtiele schoonheid! Ik herinner mij niet ooit zoo iets fraais te hebben aanschouwd. Ik kan 't niet beter weergeven dan in de woorden van den Heidelberger dichter Von Scheffel: »Der Himmel hat die Erde geküsset!" De hemel heeft de aarde gekust! En hier woonde nu eenmaal Frederik III, de man, die den Catechismus deed opstellen.
"En hij voelde een groot, groot verlangen, om met zijne vrouw en zijne dochter op te gaan in die groote, oneindige schoonheid der werelden, onbewust als de witte wolken boven zijn hoofd, als de zachte, wijd-deinende ademen van de zee...." "Roth wie Blut, ist der Himmel; Das ist nicht des Tages Gluth." Met azijn en veel water brachten ze Chris bij. 't Duurde 'n heele poos.
Hij had een bosje bloemen in de hand "und schaute gen Himmel auf." Toen ze nu in de stilte Käthe's woorden in zich herhaalde, schenen ze haar van een bizondere bedoeling; doorschouwde ze 't geheim verband tusschen 't vinden van Pierrot in Venetië en de ontmoeting van dien morgen. Dit was meer dan toeval..., het was een wonder geweest.
Gelooft in Christus, Hij is de opstanding en het leven; wie in Hem gelooft leeft tot in eeuwigheid«. Dit zeggende hield de geestelijke zijn hand zegenend boven de groeve, op iedere kist een weinig aarde strooiend en, even wachtend, bad hij vervolgens met bewogen stem: »Unser Vater, der Du bist im Himmel«. Alvorens van de groeve afscheid te nemen hief ds.
Ze bezag hem wel minder minachtend dan zij 't haar andere vrijers deed, bij het licht, doch hij mocht er zich nog niet op beroemen, haar uitverkorene te zijn. "Mi lust niet, 'k doe bedanken," lachte zij. "Japikje," vervolgde hij smeekend, en hij streek haar over 't jak onwillig liet ze het toe "ik vind oe zoo'n himmel wicht . Ik mag oe zoo geern.
Woord Van De Dag