Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
"Wat zitten jelui daar toch te doen?" vroeg moeder, die wakker werd door het drukke praten. "Hè, moes," riep Tony "allemaal voor mij, zoo mooi," en hij wipte uit bed, om zijn schatten aan moeder te laten zien en haar te zoenen voor al dat moois. "Ben je nog al tevreden," vroeg moeder schalks lachend. "Nou of," antwoordde Tony met overtuiging. "Kijk U eens dit boek.
Ik heb je altyd het goede voorgehouden, en toch wyk je van den rechten weg af. Je bent pedant en lastig, en maakt verzen, en je hebt Betsy Rosemeyer een zoen gegeven. De vreeze des Heeren is 't beginsel van alle wysheid, je moet dus de Rosemeyers niet zoenen, en niet zoo pedant wezen. Zedeloosheid brengt ten verderve, jongen. Lees in de Schrift, en let eens op dien Sjaalman.
En ik leed verschrikkelijk onder dat niet-durven en 't was mij als een pak van 't hart wanneer de dikke man eindelijk traag binnenklompte en daarmee de bevlieging tot zoenen en knijpen onmogelijk maakte. Tieldeken's moeder was ook al een vrij bejaarde vrouw, met rood gezicht en afhangende wangen.
Verlegen verborg zij echter heur hoofd in de handen en ook Betsy meende haar nu even te moeten zoenen, en schoof heur verwarde lokjes wat recht. Ik ben erg tevreden over mijn soiréetje, erg tevreden! sprak zij met bedoeling.
Kindlief, wat ben ik trotsch op je, zeî Jozef! we zullen dansen als razenden, want jij wilt 't om mij, en van-avond, als de menschen wech zijn, zal ik je voeten zoenen, tot je niets geen pijn meer voelt. Je bent goed ... ik hoû van je, ik hoû van je, andwoordde ze, en dadelijk hierna: daar zijn ze eindelijk! Zij hoorde de gasten aankomen. In den gang wandelde een gehuurde knecht.
Zoo het theeblad en de broodmand, de leuningstoel in de achterkamer, de mooye lampen van het zaaltje. Zij voelde zich wel een eeuw al gescheiden van al die zaken, die zij een week te voren nog had gezien. Toen zij de brief af had, kwam Jozef juist binnen, die haar een boeketje veldbloemen gaf. Zij dankte hem zóo maar, zonder zoenen. Hij vroeg haar, wat zij nu wilde gaan doen.
"Nu," zeide zij, "uwe kinderen in het Zuiden kunnen iets doen, dat ik niet zou kunnen doen." "Wat is dat?" zeide St.-Clare. "Wel, ik wil wel tegen iedereen vriendelijk zijn en zou niemand willen kwaad doen; maar negers...." "Zoenen te geven," zeide St.-Clare, "daartoe zijt gij niet in staat, niet waar?" "Ja, dat is het. Hoe kan zij het doen?" St. Clare lachte en stapte de gang in.
Kom, ik zou maar beneden komen, luie meid, maar laat mij je eerst flink zoenen.... van harte hoor! en hij drukte zijn lippen op haar beide wangen, terwijl zij glimlachend liggen bleef. En hier is een kleinigheid voor je, Elly.... ik hoop dat het je bevallen zal! vervolgde hij, terwijl hij haar een étui overhandigde. Zij lachte even.
Zij had het hoofd van haar vriendin wel, uit medelijden, tusschen haar handen willen nemen en het duizend en duizend maal streelen en zoenen. Maar zij durfde niet; het woelde onstuimig in haar binnenste en kropte in haar keel en weer zaten zij een poos doodstil, in zwaar-benauwde drukking.
O, ik zou u nog veel meer kunnen vertellen," vervolgde zij, ziende dat Adelgonde glimlachte: "Gij moet elkander een suikeren hartje geven, en dat in elkanders tegenwoordigheid geheel opeten; drie malen daags uwe linkerhand zoenen en daarbij aan den geliefde denken; u des nachts op de linkerzijde te slapen leggen, om van hem te droomen, en honderden dingen meer, die Maarten u beter zou kunnen zeggen dan ik het doen kan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek