Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
LUCETTA. Het zal, voor wie het aangaat, wis niet liegen, Tenzij men, wat het meldt, valsch uit wil leggen. JULIA. Een liefje schreef u wis daar iets op rijm. LUCETTA. Geef gij, mejonkvrouw, mij de wijs, opdat Ik 't zing'; gij zet wel meer iets op muziek. JULIA. Een niets zet ik geen waarde bij; ik dank; Dus zing 't maar op de wijs van "Luchte liefde".
Indien gij er, van die ik heb, een wilt hooren, zal ik U dit gaarne voordragen. Daarop zei de koning: Al wat van U komt, kan niet anders dan schoon en bekoorlijk zijn, daarom zing het gelijk gij het hebt. Lauretta met een zeer liefelijke stem maar op een ietwat klagelijke wijze begon aldus, terwijl de anderen antwoordden:
Blijf ik mijn roeping trouw Gods Trouw ook blijft: Mijn toekomst ligt voor 's Meesters oogen open. Wat het hart van den jongeling tot den psalmist zeide. Zing niet jammrend, dat het leven Als een leêge droom verdwijnt! Dood is elke ziel die sluimert; 't Leven is niet wat het schijnt. Ernst is 't leven! 't Weert de leugen, Die in 't graf den grenspaal ziet.
"Ik zing geen twee liedjes voor één cent," zei Dik, die eene grappige bui had en er zelf om lachen moest, tot zijne dikke buik er van schudde. "Wel, heb ik van mijn leven!" riep de juffrouw. "Wat ben jij een brutaaltje! Van wien leer je dat?" "Van Moeder," zei Dik zeer tevreden. "Zoo! Nu, zulke dingen mag je hier volstrekt niet zeggen.
Mijn hart is zo zeer! Mijn hart is zo zeer! En ik kan toch niet meer. Nou trek ik weg! Nou trek ik weg! Nou trek ik weg! Waar die ou zwart berg leg." »Wel outa," vroeg Dirk, »hoe gevoel jij je van morgen! Ben je verdrietig of blij? Uit je gezang is je gevoel moeilik op te maken." »Wel, Baas Dirkie, je weet goed genoeg dat dit enkel van plezier is, dat ik zing.
Terwijl Marieken zoo heel veel dacht aan Justus, was Justus al minder en minder gaan denken aan Marieken, en al meer en meer.... Licht van mijn oogen, Ster in mijn nacht, Vlam van mijn leven, 'k Zing van uw pracht. Bleek wordt Aurora, Kleurloos en mat, Treedt gij naar buiten, Zon op mijn pad! Lustig als Zefir Zweeft er uw tred: Bloemen ontluiken Waar gij hem zet.
Niet eens zing ik romances op onze krijgslieden tegen de Mooren, want al zijn die niet onzedelijk, ze zijn toch ijdel en passen een Christen niet." Die reinheid van zeden in een ezeldrijver vond ik tamelijk zeldzaam. "Maar zeg mij, vriend, hebt ge ook een gelofte van kuischheid afgelegd voor 't geval ge in logementen komt met jeugdige dienstboden?"
Lieve, eenige Melitta, zing mij het laatste coupletje eens voor! Of, kent gij het misschien niet? Neen? Dan kunt gij het mij ook niet leeren." »Dat is een heel nieuw lied," antwoordde de oude vrouw, »en ik ken alleen de zangen van den goeden ouden tijd. Maar, wat is dat? Hoordet gij daar den klopper niet op de poort vallen?"
Op een warmen voorjaarsmorgen Dat ik door de velden ging Zong er, in mijn hart verborgen 't Liedje, waar ik nú van zing: "Daar toch niets te weten is, Laat het vreeselijke leeren, Leef niet langer in ontberen Door der liefde zwaar gemis. Weten is een klein vertroosten Voor het menschelijk gemoed, Liefde troost het onverpoosd en Vult het leven met haar gloed.
»Zeker!" riep Araspes. »Cyrus liet deze sage zoo dikwijls onder den maaltijd zingen, dat ik ze van buiten ken. Wilt gij ze hooren?" »Gaarne, gaarne! Zing op! Laat hooren!" riepen de jongelingen. Een oogenblik bedacht Araspes zich, dan begon hij, halfsprekend, halfzingend: "Als Kawoes koning was van 't Perzisch rijk, En er geen koning was aan hem gelijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek