Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Ja, Eline, toe zing! riep mevrouw van Raat uit den anderen salon en vroeg verlegen aan haar partner wat troef was. Heusch mevrouwtje, heusch Leo, ik kan niet, ik voel het altijd wanneer ik niet kan.... Ik laat me anders nooit bidden, nietwaar....? Maar je hebt immers muziek meêgebracht? Ja, maar dat zijn geen airs om meê te beginnen, dat is voor later op den avond....
Wat ben ik blyde met de my toegezegde Muziek! ik zing al in voorraad . ô! Wat zal die fraai zyn: mooglyk is er wel van Rousseau's Compositie by? duizendmaal dank. Ik hoop al die stukken u eens, onder het rooken van een Pypje, voor te spelen.
"Ga toch en zing voor hem," werd er om haar heen gefluisterd. "Laat hem niet sterven, zonder een groet van zijn school. Denk er niet aan of je klein en onbeduidend ben. Denk aan allen, die achter je staan. Laat hem voelen, eer hij van ons heengaat, hoe nog allen hem liefhebben."
De nachtvogel verlaat zijn eenzaam schuil-oord, de holte in den ouden boomstam, en verstoort de weemoed der wouden..." "Nee, niet zingen", riep de vrouw van den alférez, nu in uitstekend Tagaalsch, terwijl ze zenuwachtig opstond. "Zing niet meer! Die woorden doen me pijn!" De krankzinnige zweeg.
Zelfs de Donderdagavonden, wanneer zij in den molen van de zorgen en beslommeringen der week uitrustte, zat zij ternauwernood, of een kinderkousje kwam voor den dag, waaraan zij ijverig breide, en niet zelden legde juffrouw Erving haar lachend een pakje kousen in den schoot, met de woorden: "Ziedaar, lieve, ik heb u wat geholpen; laat nu voor van avond het breien eens rusten, en zing een lied voor ons!"
Deze met klare en blijde stem begon bekoorlijk en zonder verwijl aldus: Ik ben heel jong en gaarne Verheug ik mij en ik zing in het nieuwe seizoen. Dank zij de liefde en de zoete gedachten.
En dan volgde hij de scherp sprekende lijnen van haar mond met zijn oogen, als zij na het zingen vóór zich uit zat te staren, met haar lippen nog half geopend, tot hij plotseling zijn oogen toekneep en weer zeide: "Nog wat! Zing over de blijdschap van het leven en de vreugde van den dood." Doch dan zweeg zij.
O, ondergaande zon! hoewel Uw tijd is gekomen, Blijf ik voortgaan onder U te zingen, en zoo anderen niet, ik zing in onverzwakte aanbidding voor U! Om te besluiten kondig ik aan wat na mij komt. Ik herinner U, dat ik, voor dit boek tot leven kwam, heb gezegd, Ik zou mijn stem blijde en krachtig doen getuigen, dat er volmaaktheid is in alles.
"Hij nader," sprak de vorst, "en toon zijn' kunst!" Toen kwam de Diw en sloeg de snaren aan, En zong dit loflied op Masenderan." »Wilt gij het lied van Masenderan hooren?" »Zing steeds voort!"
"De donderbui is overgedreven, maar het regent nog, dat het giet. Het is althans voor Jonkvrouw van Arkel geen weer om er door te gaan," sprak de schildknaap. "Dan blijven we hier, totdat het wat droger wordt," besloot Gijsbrecht. "Komt, laten we om de tafel gaan zitten en het ons wat gezelliger maken. Toe Fulco, zing eens een lied. Men noemt je immers den Minstreel?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek