Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
Jawel! maar alles, hoe vreeselijk ook was te verkiezen boven het verblijven op het eiland! Zermah greep dan ook Dy, tilde haar op, en na zich goed met de eene hand aan de takken vastgegrepen te hebben, werkte zij den boomstam van den oever los. Deze volgde onmiddellijk den stroomdraad en toonde neiging naar den anderen oever over te trekken.
»Men heeft eenige verkenners bespeurd, die Camdless-Bay langzaam naderen!" »Van welken kant, Perry?" »Van de noordzijde, master James!" »Van de noordzijde!... Dat is ernstig." Al heel spoedig verscheen Zermah, die van de kleine havenkom terugkeerde en haren meester mededeelde, dat verscheidene vaartuigen den stroom overstaken en naar den rechteroever aanhielden.
De honden hadden eene schuilplaats onder den een of anderen dichten struik gezocht, zoodat zij niet rondom de woning zwierven. Het oogenblik was dus uitermate gunstig. Zermah begon nu, terwijl Dy sliep, zachtkens het stroo en de biezen uit te trekken, welke door elkander gevlochten de zijomwanding van de wigwam uitmaakten.
Een oogenblik later schoot de sloep langs zijde en legde aan bij de rechter valreeptrap van de stoomboot, die middelerwijl om haar in te wachten gestopt had. Zermah stond toen van hare zitplaats op. In de zich voordoende omstandigheden, meende zij eene kans tot redding te bespeuren. Zou zij niet kunnen schreeuwen? Zou zij zich niet kunnen bekend maken?
Ik zal wel zorgen, dat er over het vergoten bloed recht gesproken worde!..." »Wellicht is het thans te betreuren," zei Edward Carrol, »dat mevrouw Burbank, miss Alice, de kleine Dy en Zermah Castle-House verlaten hebben." »Wat bedoelt gij?" vroeg James Burbank. »Ja, ik weet wel, dat onze toestand toen vrij benard was... Toch zou ik het thans wenschelijk achten, dat zij weer bij ons waren."
Daarenboven zal Zermah haar die vermoeienissen onderweg wel weten te besparen!..." »Maar wanneer dat kind kwam te overlijden..." »Beter dat, dan dat zij aan hare ouders weergegeven werd!" »Gij haat die familie Burbank dan wel zeer!..." »Ik haat haar, zooals gij doet! Niets meer, niets minder." Zermah was haren toorn niet meer meester.
»Ja, dat mijne vrouw, Alice en Dy, en dat Zermah, aan wie ik die toevertrouw, Castle-House zonder mijn verlof niet mogen verlaten." »Maar...." »Voor het geval dat onze toestand er te gevaarlijk mocht worden, is alles in gereedheid gebracht, dat zij langs de tunnel, die in de kleine baai van Marino en dus ook in de Sint John uitkomt, de vlucht kunnen nemen.
Het waren de navolgende: »Door Texar bij de Marino-Kreek ontvoerd... Naar de Everglades overgebracht... en gevangen gehouden op het eiland Garneral... Dit briefje bestemd voor master James Burbank... toevertrouwd aan dezen jeugdigen slaaf." Mars herkende dit schrift dadelijk. »Van Zermah!..." zei hij.
De waarheid was, dat Zermah onmogelijk eten kon, al was het nog zoo weinig, in den toestand van opwinding, waarin zij zich bevond. Na ontbeten te hebben, ging het kind weer op hare legerstede van bladeren liggen en sliep een poos in. Zermah nam toen plaats bij eene opening of eene reet, welke in den hoek van het vertrek tusschen het riet van de gevlochten omwanding bestond.
Ja, dat bewijs had den Spanjaard ontbroken, toen hij den eigenaar van Camdless-Bay voor den eersten keer van landverraad beschuldigde. Maar thans zou hij het in handen hebben, wanneer Gilbert Burbank, de zoon van zijn gezworen vijand, in zijne macht zoude zijn! En wat zou dan van mevrouw Burbank worden? En wat van zijn zusje, de kleine Dy? En wat van Zermah?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek