Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
De Spanjaard vergenoegde zich, terwijl zij sprak, zijnen kouden en dreigenden blik op haar te vestigen. Daarna de schouders met minachting ophalende, maakte hij een gebaar alsof dat gebazel hem verveelde en hij het geen antwoord waard achtte. Intusschen liet Zermah niet los. Zij gaf het zoo gauw niet op en rekende zich niet voor overwonnen.
Alles zou dus daarin alleen eene oplossing vinden, indien de vluchtelinge de pont vond, om daarmede het kanaal over te steken. Zermah sloop over eene uitgestrektheid van vijf of zes meters tusschen de biezen door. Bij den oever gekomen, bleef zij staan.... De pont bevond zich aan de overzijde. De toestand was voorwaar wanhopig. Hoe toch dat kanaal over te steken?
Zij stoven dan ook in het eerste oogenblik van hunnen toorn op, zij wilden zich op haar werpen om haar te dooden, ten einde het geheim van hunnen dubbelgang te redden... Het kind had zich in de armen van Zermah opgericht en riep, terwijl het de kleine handjes uitstak: »Ik ben bang!... Ik ben bang!"
»Mijn zusje en hare kindermeid Zermah zijn verdwenen, terwijl uwe partijgenooten de plantage overmeesterden en Castle-House belegerden. Het is zeker dat beiden ontvoerd werden..." »Ontvoerd?" hernam Texar boosaardig. »Welnu, het verheugt mij waarlijk zulks te vernemen." »Te vernemen!..." riep master James Burbank toornig uit. »Ja, te vernemen," antwoordde de Spanjaard hooghartig maar kalm.
Daar zij geen gerucht in het belendende vertrek vernomen had, kon zij veronderstellen, dat Texar niet in de wigwam was. En inderdaad, er was niemand. Al dadelijk keek Zermah naar eenig wapen uit, dat zij gebruiken kon, en waarvan zij ook vast besloten was gebruik te maken, wanneer iemand haar het vluchten zou willen beletten.
Zou zij geen hulp kunnen inroepen en zoodoende aan dien Squambo ontkomen? De Indiaan sprong ook op en stelde zich naast hare zijde. Hij hield in de eene hand een breed bowie-knife; met de andere had hij het kleine meisje gegrepen, dat Zermah hem met alle kracht maar tevergeefs trachtte te ontrukken. »Een enkele kreet, en ik steek haar dood!" zei hij met gedempte stem.
De kleine Dy ontwaakte zelfs niet, toen Zermah de poterne van het fortje doorstapte, ook niet, toen zij in eene kamer, die aan het centraal reduit grensde, opgesloten werd. Het kleine meisje werd in een deken gewikkeld, die in een hoek van het vertrek lag, en daarna op een hoop stroo neergelegd, die tot bed voor beiden moest dienen. Zermah zou evenwel niet slapen; zij zou bij hare lieveling waken.
»Dat zij haar leven voor het kind zal opofferen, dat is waar," zeide James Burbank, »maar... wanneer..." Hij aarzelde voort te gaan. »Wat wilt ge zeggen?" vroeg Walter Stannard. »Maar... wanneer Zermah dood zal zijn..." »Dat zou verschrikkelijk wezen, James!" »Niet waar?... O, die gedachte foltert mij!" steende James Burbank.
Maar.... niets, niets duidde er op, dat een gevecht op de rivier plaats had gehad. Wat ook zonderling en opmerkenswaardig genoemd kon worden, was dat de Spanjaard zich nog geen enkelen keer, hetzij des nachts, hetzij over dag, in het fortje vertoond had. Zermah ten minste had, hoe wantrouwend hare blikken ook rondwaarden, niets bespeurd, wat haar tot een ander gevoelen kon brengen.
James Burbank, Walter Stannard, Edward Carrol en Zermah verklaarden eenparig, dat zij Texar herkend hadden in den kerel, die de in brand staande pachthoeve ontvluchtte. Volgens hen was hier geene vergissing mogelijk. Texar was een der euveldaders bij die misdaad. Maar van zijn kant had de Spanjaard een zeker aantal tegengetuigen naar Sint-Augustijn doen oproepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek