Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Het vaartuig volgde den stroomdraad van de rivier en hield zich in het midden daarvan, zoodat van de beide oevers niets te ontwaren was. Het was alsof die sloep zich in volle zee bevond, zoo eenzaam was zij. Naar welke kreek stevende dat vaartuig, welks roer door Squambo gestuurd werd? Dat wenschte Zermah bovenal te weten. Zij begreep dat het ondervragen van den Indiaan tot niets zou leiden.
Daaruit volgt natuurlijk, dat de kleine Dy en Zermah zich nog op dezelfde plek moesten bevinden, waar zij waren toen de federalistische scheepsmacht de Sint John binnendrong en Jacksonville bemachtigde. De staat van zaken ter hoofdplaats van Florida liet thans toe, dat de rechtspleging ten opzichte van den Spanjaard geregeld uitgeoefend kon worden, al weigerde hij ook al te antwoorden.
»Ja, zeker, uw eigenbelang, Texar," antwoordde Zermah, die opgewonden geraakte. »De plantage Camdless-Bay is verwoest geworden, mevrouw Burbank is stervende, misschien is zij wel dood op het oogenblik dat ik tot u spreek, zijne dochter is verdwenen en haar vader zoekt tevergeefs haar op het spoor te komen. Al die misdaden zijn door u bedreven, Texar; dat weet ik.
»Ik weet het Zermah, ik weet het, en ik reken ook op hen." James Burbank ging naar het woonhuis terug. Toen het oogenblik tot vertrek gekomen was, zeide hij vaarwel aan zijne echtgenoote, aan zijn dochtertje, aan miss Alice.
Zermah's zorgen strekten zich dus alleen over het kind uit, dat helaas! onophoudelijk er op aandrong, om naar hare moeder gebracht te worden, of haar ten minste weer te zien. »Mama?.. Waar is mama?" kreet de kleine Dy. »Zij komt!" antwoordde Zermah. »Maar wanneer?" »Straks of morgen." »Hoe weet gij dat, Zermah?" »Ik heb tijding ontvangen, lieve." »En papa?" »Uw papa... Die zal ook komen, Dy.
Wanneer ook al aanvankelijk betwijfeld werd of Texar aan het hoofd van die booswichten gestaan had, die Camdless-Bay aangevallen hadden, wij weten toch dat John Bruce, de bode van master Harvey, dienaangaande aan master James Burbank niets met zekerheid had kunnen mededeelen; thans had de laatste kreet van Zermah dien twijfel verdreven en genoegzaam onthuld, welk aandeel hij in die ontvoering had of beter wie de eenige schuldige was.
Eene vrouw en een kind zouden dus slechts zeer moeilijk uit dat fortje en van dat eiland kunnen ontsnappen. Voor het geval zelfs dat Zermah een vaartuig zoude kunnen bemachtigen, viel er niet aan te denken uit dit doolhof zonder gids te geraken.
»Neen, mijnheer Burbank," antwoordde miss Alice. »Van de trouwe Zermah vernam ik, dat de negers hunne gewone bezigheden in de constructie-keten en werkplaatsen, als ook bij den houtaankap in de bosschen hervat hadden. Zij verzekert, dat die menschen steeds vol toewijding zijn en zich gereed verklaren, Camdless-Bay te verdedigen tot de laatste hunner gevallen is."
Uwe goedheid en uwe edelaardigheid verschaften mij eene groote mate van vrijheid en ik gevoelde mij even vrij als thans." »Gij hebt volkomen gelijk, Zermah," hernam mevrouw Burbank. »En verlies nimmer uit het oog, dat slavin of vrij, om het even, wij zullen u steeds liefhebben!" Zermah poogde, maar tevergeefs, hare aandoening te verbergen.
Aan het uiteinde van de pier stonden twee zwarten te wachten. Zij waren van brandende lantaarns voorzien, want de nacht was zeer donker. James Burbank nam afscheid van master Walter Stannard, en besteeg, gevolgd door Edward Carrol, de pier. Achter hem kwam de mestische vrouw Zermah, die reeds van uit de verte eene fijne kinderstem beantwoordde: »Daar ben ik, Dy!... Daar ben ik!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek