Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
BIANCA: Wees niet bevreesd: ons welbeminde gast Zal zelf zijn plaats en uur weten te kiezen; Nu is 't dat uur niet. Gij ontstemt hem slechts Met uw lomp dringen. GUIDO: Eerzame Simone, Een andren keer. Vanavond ben 'k tevreden Met de zachte muziek van Bianca's stem, Die, als zij spreekt, de te verliefde lucht Bekoort en aardes wanklen kring rondom Haar schoonheid vastlegt. SIMONE: Vlei haar niet.
Ik zal blijven, zei Joost Damman, en mij vermaken met die tooveres te zien lijden op heure bank. Hoe vindt gij 't huwelijksbed, nichtje? En zuchtend antwoordde Katelijne: Koud van armen en warm van hert, Hans, mijn welbeminde. Ik heb dorst, mijn hoofd brandt! En gij, vrouwe, sprak de baljuw, hebt gij niets meer te zeggen? Ik hoor, zeide zij, de kar van den Dood en een dof gerammel van beenderen.
Onze koning, de welbeminde vader des volks, en met hem onze staatslieden, onze provinciale en gemeentelijke overheden hebben wel begrepen, dat de hechtste band, dien men rond onze jonge nationaliteit kon slaan, de band van een doelmatig en overvloedig lager onderwijs moest zijn.
Welhaast zal de heilige band des huwelijks mij uw dienares maken, noem mij voor dit ogenblik nog dikmaals uw Machteld, uw vriendin, uw welbeminde. Ik bid u, die woorden zullen mij meer verblijden, mijn vriend." "Welaan het zij zo!" riep Adolf in opgetogenheid uit. "Mijn geluk is oneindig. Ja, Machteld, gij zijt de vrouw die ik bemin, mijn bruid, mijn welbeminde... nietwaar?
Cilie's geloof aan de trouw van den welbeminde werd er niet door aan 't wankelen gebracht. Zij zag maar al te wel in, dat er iets moest wezen, dat hem belette zich aan haar te openbaren, en om te ervaren wat dit was, ging zij tot den stap over, die aan alles een einde maakte.
Maar Katelijne hield altoos het peerd bij den teugel en sprak: Verlaat mij niet; ik heb zoo bitter geweend om uwentwille. Zoete nachten, mijn welbeminde, sneeuwen kussen en ijskoud lichaam. Hier is het kind. En zij wees naar Nele, die hem grammoedig bezag, want dreigend had hij de karwats naar Katelijne opgeheven. Maar Katelijne sprak schreiend: Ha? zoudt gij u niet meer herinneren?
Siska was met nette burgerkleederen en eene welvoorziene kist vol nieuw lijnwaad naar de kostschool vertrokken; maar niet lang bevond zij zich daar, of zij begon onder allerlei voorwendsels en met schoone woorden om geld te schrijven. Haar eerste brief ving in dezer voege aan: «Lieve en welbeminde Mama,
Terwijl het bootje, dat Lamme en zijne welbeminde meevoerde, over het water gleed, riepen al de matrozen, soldaten en scheepsjongens met hunnen hoed zwaaiend: Vaarwel, broeder; vaarwel, Lamme; vaarwel, broeder, broeder en vriend! En Nele wischte met heur liefelijken vinger eenen traan uit het oog van Uilenspiegel en zeide tot hem: Gij zijt droef, mijn vriend? Hij was goed, zeide hij.
Of, zoo gij u dáár over heen gezet hebt eilieve! zeg mij eens oprecht: verheugt het u wel eens te denken, dat uwe beeltenis in handen zal komen van dien uwer vrienden, dien gij het liefst hadt; dat, na uw dood, de ring, dien gij daar aan uwen vinger draagt, zal overgaan aan die welbeminde hand die hem dragen zal tot dat zij verstijft? dat uw zoon in uw huis zal wonen, in uwen armstoel zitten? dat uwe familie u zal zegenen om de liefderijke, de edelmoedige wijze, waarmee gij over het uwe hebt beschikt?
Op het horen dier woorden sprongen twee bronnen uit de ogen des ridders, hij rukte de helm met onstuimigheid van zijn hoofd en dan kon men het smartwater, zo blikkerend over zijn wangen zien rollen. "O mijn welbeminde Machteld," riep hij, "herken mij toch! Ik ben uw vader Robrecht, die gij zo liefhebt, die zozeer om u in zijn gevangenis geweend heeft. O hemel! Gij stoot mij van uw borst....."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek