United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !


En hij moest erkennen, dat er veel te zien en te leeren was, en dat 't hem niet moeilijk viel den tijd om te krijgen. Maar wel gingen zijn gedachten alle dagen met groot verlangen naar Maarten, den ganzerik, en de andere reisgenooten. "Was ik maar niet door mijn belofte gebonden," dacht hij, "dan zou ik wel een vogel vinden, die me bij hen brengen wou."

't Staat zoo in 't boekje... 't was vèr, weetje. Nu, Aztalpa moest kiezen. Daar was niets, niets, niets tegen te doen. En toch wou ze niet, en riep maar al dat zy liever sterven wilde. Toen kreeg Telasco weder een licht in zyn ziel, en hy zeide: "Verhevene dochter van de zon, u geschiede naar uwe begeerte. Gy wilt niet kiezen, Aztalpa... welnu, ge zult sterven... O God, riep Femke...

Als het ding goed voor den donder is Pietersen, zei ik, dan is het toch ergens goed voor. Ergens! zei Pietersen: wou jij zeggen dat het niet heelemaal goed was? Moet de eene mensch slaven en zweeten, terwijl de ander, God beter 't, als een lui varken in zijn stoel leit? Kijk zie, daar heb je weer zoo'n schandaal! die mooie mesjeu in dat open rijtuig leit er als een beest. En wat doet ie?

Daarom roept de Directeur hem met: „Een oogenblikje, mevrouw Groote; ik wou Walten nog iets zeggen”, terug. „Gauw dan; ik wacht hier”, zegt de actrice. Als ze een paar passen in de kamer zijn, vraagt Schröder: „Wat wou je me vragen?”

O, wat kon ze hier heerlijk zitten lezen, zoo rustig, zoo stil! Nooit behoefde ze bang te zijn, dat haar iemand zou hinderen of plagen. Lezen kon ze lezen zooveel en zoolang, als ze wou, in al die mooie boeken, en nooit behoefde ze bang te wezen, dat er iemand zou komen, die zei: "Zit je daar al weer met een boek? Doe toch ook eens iets anders dan lezen!"

Hij wou het telkens toch maar weer uit zijn hoofd zien te zetten, omdat hij 't eigenlijk zoo aller-ellendigst vond , want ... ze waren nu eenmaal zoo..., zijn moeder en zijn broer..., en ze waren toch al wat hij had..., en ouderliefde en broederliefde waren zoo mooi, zoo heerlijk, je kon daar toch maar geen afstand van doen!... Doch juist door 't zoo van zich te schuiven, en 't dan toch telkens weer éven scherp te voelen, werd hij er nog angstiger voor, en belemmerde 't hem nog meer..., dat aldoor dreigen.... Hij was blij toen ze gingen eten.

Moeder was eigenlijk recht boos met deze zending van de »verkoopening" en ze wou dat »Meneer zelf" maar wat minder koopgauw was. Doch ze kon de tafel toch niet terugsturen en liet haar dus naar het plaatsje brengen, waarvan ze een al te groot deel in beslag nam. Maar wat heb ik op die tuintafel genoten!

Wat moest ze nu zeggen? Ze had geen boodschap aan Willem te geven. Willem is de rijke boerenzoon, die op Geertje verliefd is, maar omdat ze 'm niet hebben wou, naar Amerika is vertrokken. Later als Geertje "gevallen" en hij in het vaderland is teruggekeerd, blijkt hij nog altijd dezelfde trouwe en liefhebbende minnaar te zijn.

De student antwoordde daarop: Ik wou, dat ik U had, waar ik haar heb gehad, opdat gij voor Uw schuld zoo gestraft zoudt wezen, als ik het haar deed voor de hare. Maar gij zult zeker niet aan mijn handen ontsnappen, opdat ik U voor Uw werk betaal, zoodat gij nooit meer met een man zult spotten of gij zult aan mij denken.

Helaas! myn zotheid is zo groot Als Vaders zotheid, ja noch grooter, was ik dood! WOUTER. Hoe, wilt ge ook rechten? LEANDER. Ei zwygt stil, en hoort me aandachtig. Kent gy dat huis wel? WOUTER. Ha, nou vat ik je; waarachtig De liefde Heer zit jou al vroeg om ’t hart, ja wel! Wou jy niet spreeken van Mejuffrouw Izabel?