United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !
DANDYN. Wiens zy wilt gy verkiezen? Wien wilt gy dat van tweên zal zijn Proces verliezen? IZABEL. Noch d’een, noch d’andre. DANDYN. Spreek, ’k zal alles doen expres, Om u alleen. IZABEL. Myn Heer, ik ben uw dienares. DANDYN. Hebt gy uw leeven wel zien pynigen, of hangen? IZABEL. Neen, Heer, ik wensch niet om die eer van u t’ontfangen. DANDYN. Kom, kom, ik moet u dat rekres doen.
Heb ik de mienen wel Heer, van een Exploteur? LEANDER. Heel wonder wel. WOUTER. Ja wel, ik weet niet; maar myn zorgen Zyn tienmaal minder, als zy waaren deze morgen. Dit is ’t Exploot, myn Heer, en dat de Brief; zie daar Ik zweer dat Izabel ze hebben zal, alwaar Haar vaâr daar by; maar om ’t Contrakt wel t’onderschryven, Moest gy me volgen, en in ’t werk niet steeken blyven.
Antwoordt op uw gemaak, ik zal zo naau niet zien. Hebt gy daar flus niet van die Exploteur ontfangen Een zeker Schrift? IZABEL. Ja, Heer. JERONIMO. Dat ’s wel. LEANDER. Ik heb verlangen Te weeten, of gy dat aan stukken hebt gescheurt, En niet gelezen? IZABEL. Ja, ik last ’t eerst. JERONIMO. Op haar beurt Antwoord zy wel. LEANDER. Vaar voort met schryven. Om wat reden Hebt gy ’t gescheurt?
WOUTER. Je moest de deur my voor de neus toesluiten. IZABEL. Nou, Wouter, ’k kon je zo vermomd niet van koleur. Kom, geef. WOUTER. Hoe, sluit je voor een eerlyk man de deur? IZABEL. Ja, geef maar. WOUTER. Bloed! IZABEL. Loop heen... WOUTER. Daar lees ze maar van binnen; Weest op een andre tyd zo haastig niet van zinnen. JERONIMO. Hoe! ’k moet een zot zyn in haar oog, ja toch, en meer. Goed, goed.
Myn kind, gy zult de roem noch van uw afkomst weezen. Kom, kom myn eenigste, myn Dochter, kom myn bloed, Nu zie ik, dat gy wel bewaaren zult uw goed. Wat mag uw vader niet van uwe jaaren hoopen! Myn kind, ’k zal u van daag het Corpus Juris koopen; Maar scheur d’Explooten niet. IZABEL. Wel zeg haar dat ze my Plazier zal doen; dat ik haar uittart; zeg dat vry. JERONIMO. Versteur je niet.
Helaas! myn zotheid is zo groot Als Vaders zotheid, ja noch grooter, was ik dood! WOUTER. Hoe, wilt ge ook rechten? LEANDER. Ei zwygt stil, en hoort me aandachtig. Kent gy dat huis wel? WOUTER. Ha, nou vat ik je; waarachtig De liefde Heer zit jou al vroeg om ’t hart, ja wel! Wou jy niet spreeken van Mejuffrouw Izabel?
Een Exploteur heeft last haar voor die eer Te danken; ’k zal haar haast die zotte klap verleeren, O, ’t zou me leet zyn dat zy haar wou exkuzeeren, Of dat ik eerst van haar gedaagt zou worden. Maar Wat drommel voor een vent spreekt met myn Dochter daar? Zy leest een brief; och, och! ’t zal van een Vreyer wezen. ’k Zal luisteren. IZABEL. Heel wel; maar mag ik zonder vrezen Uw Heer gelooven?
Zo gy maar veinzen kunt, zult gy de rol heel licht Van Minnaar speelen voor haar Vaders aangezicht. LEANDER. Maar gy moest t’eene niet voor ’t andere bestellen. WOUTER. Rust jy jouw hooft maar Heer; dit ’s ’t huis, ik zal eens schellen. Vertrekt. IZABEL, van binnen. Wie klopt daar? WOUTER. Vriend, doet op. ’t Is Izabel. IZABEL. Wie wou jy spreeken, Heer?
Jou vaar wil rechten, hy wil pleiten, wel zie daar Het zal me nieuw doen by myn zoolen, of haar vaar, Eer gy zyn dochter krygt, niet noch zo ver zal komen, Dat hy stout dagen zal myn Heer de Paus van Romen. LEANDER. ’k Weet dat zo als gy; maar spyt zyn pleitzucht, ’k zweer, Ik sterf voor Izabel. WOUTER. Wel, trouwt haar dan, myn Heer; Ja toch, spreek maar een woord, het zyn gedaane zaaken.
IZABEL. Noch minder. WOUTER. Lees ze reis. IZABEL. Neen, neen; daar schuilt wat achter. WOUTER. ’t Is van myn Heer... IZABEL. Vaar wel. WOUTER. Leander. IZABEL. Spreek wat zachter. ’t Is van myn Heer... WOUTER. Ja wel! ik heb me schier bedaan, Dat jy me hooren, en myn boodschap zoud verstaan. IZABEL. Verschoon me, ging ik in myn drift my wat te buiten. Ei, geef.
Woord Van De Dag