Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Ik zag die scherpe, zwarte punt door de spiegelgladde oppervlakte boren; ik zag het ijs barsten als glas en ik hoorde het als 't ware schreien onder 't kraken; ik zag de van elkaar gerukte schotsen naar de oevers opkruien en zich daar in de wanhopigste verwarring boven op elkander stapelen, ik zag het reddeloos vernietigen van al die schoone hoop-in-belofte, die bijna reeds werkelijkheid was; en zulk een woede greep mij aan, dat ik mijn beide vuisten balde naar het werk van de vernielers en aan de zwarte, vuile mannen daar op 't dek toeschreeuwde, dat ik hen allen met hun rotte schuit naar den kelder wenschte.
"De onbeschaamde feeks!" murmelt Van Barneveld, terwijl hij zijn gelaat naar een andere zij heeft gekeerd en de vuisten krampachtig gesloten houdt. Helmond heeft dat laatste gehoord. Het greep hem in 't hart. Snel werpt hij een blik naar de deur om zich te overtuigen dat hij zich met den pleegvader alleen bevindt, en dan: "U spreekt van mijn vrouw oom!" "Ja Helmond, ja!"
Een oogenblik stoven de agenten terug, de handen gepunt om den rand van hun helmen, de ruggen gebogen, pogend de open gelaten te schutten. Maar van het Plein kwamen er meerdren, driftig van loop, de sabels in roodharde vuisten en braken een ruimte in 't zwart van de straat.
En zij, die te verwijderd waren om een werkdadig aandeel te nemen in den moord, drongen in radelooze teleurstelling op om ten minste te mogen aanschouwen hoe die twee ellendigen daar werden afgemaakt met vuisten en voeten en knuppels, terwijl hun gelaat nog eene uitdrukking van pijnlijke verbazing vertoonde, daar ze niet wisten wat ze hadden misdaan.
Dan rees er een lange en schallende wraakkreet onder de menigte op, en terwijl velen der tegenwoordig zijnde lieden den burg afvloden, staken de anderen de gebalde vuisten dreigend tegen de Kerels op en stuurde hun de schrikkelijkste vermaledijdingen toe.
De dwang, die hem door de noodwendigheid was opgelegd, werkte pijnlijk in zijn boezem, en menigmaal kon een nauwkeurig oog bemerken, dat zijn vuisten zich toewrongen, alsof zij enige banden breken wilden. Charles de Valois stond bij de oude Gwyde en sprak vriendelijk met hem, het ogenblik afwachtende dat hij op bevel des Konings, zijn broeder, de Vlamingen voor de troon zou leiden.
Morgen moet ze naar 't huis van meneer Ibarra gebracht worden." Daarna sloot hij zorgvuldig de deur, schoof er den grendel voor, en trad op zijn vrouw toe. "Jij legt je erop toe dat ik je dood zal slaan!" zeide hij tot haar met gebalde vuisten. "Wat scheelt je?" vroeg zij, opstaande en terugtredende.
Pieter die al te zeer wist, dat hij onschuldig aan het hem aangetegen kwaad was, en dat hij, ondervraagd zijnde, niets dan de waarheid had gesproken, antwoordde in het eerst niet; maar toen Jan hem blijkbaar opwachtte, en niet ophield hem te schelden, besloot Pieter hem eens de kracht zijner vuisten te laten voelen en takelde hem zoo toe, dat hij met een blauw oog op den winkel kwam.
Zijn kleine handjes balde hij tot vuisten, en dreigend schudde hij ze. "Dat zal ik je betaald zetten, boer," zeide hij ten laatste. Hilbert schaterde het uit. "Probeer 't maar, kleine kleuter, als je kunt." Niemand van de overige kabouters, die 't veel te druk hadden met zang en dans, bemerkte, wat er was geschied.
Hij ging recht op den inspecteur af, zag hem strak aan, en maakte nu de eenige snelle beweging, die hij ooit in zijn leven gemaakt had of maken zou; trok zijne beide armen naar achter, bracht ze toen naar voren en met de juistheid van een automaat trof hij met zijn beide vuisten den ongelukkigen inspecteur van politie. "Goed geraakt!" riep Passepartout.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek