Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Och, liegen, dat wist hij niet wat het was, hij loog uit gewoonte en uit lust om te liegen; als een artist te midden van zijn materie, stond hij vaak midden in zijn jokkerijen. Dan verstrikte hij in zijn eigen verzinsels, en eer het verhaal gedaan was had hij zich wel tienmaal versproken.
Hier zweeg zij eensklaps; want zij voelde dat zij zich versproken had, en, zich de beschuldiging van paardendieverij herinnerende, vreesde zij te veel gezegd te hebben. "Die ben ik," zeide Arkel: "en gij, zijt gij niet de edele Jonkvrouwe van Dekama, wier weergade niet gevonden werd onder al de schoonen, die op het feest aanwezig waren?" Madzy verbleekte.
"Ik geloof u," hervatte Reede, "ofschoon ik er niets van begrijp: echter kan ik Bouke en Geert niet verdenken, dat zij zich zooverre versproken zouden hebben.... wel is waar, de oude vrouw valt wat praatziek, vooral omtrent den tijd van Mevrouw zaliger: doch gij ziet mij met ongeduld aan en ik begrijp u. Hoor toe: de geschiedenis zal ongelukkig kort genoeg zijn.
Ik ben hem tot last en hij beijvert zich slechts, jegens mij niet oneerlijk te zijn. Hij heeft zich gisteren versproken hij wenscht de scheiding en dan het huwelijk om de schepen achter zich te verbranden.... Hij bemint mij Maar hoe?
Naar de uitdrukking te oordeelen die hy op de gezichten der anderen waarnam, meende hy 'n domheid gezegd te hebben. Dit nu was onjuist. Hy had juist dóór en in z'n onwetendheid, bewys gegeven van intelligentie. Oom Sybrand had zich inderdaad versproken. En dit stemde hy toe.
"Dat heb je al heel dom behandeld voor een verstandig mensch," bromde Bouke: "'t is met jou ook: hoe alder hoe malder. Ik zou het maar niet aan Mijnheer vertellen; want dan zag het er slecht met je uit." "Ik heb mij toch niet versproken, zooveel ik weet," zeide Geertrui verlegen.
"De kwade tongen!" riep de Heer Bos, opspringende, met een heftige stem, welke mij deed bespeuren hoezeer ik mij versproken had: "wie heeft die meer te vreezen, mijn dochter of gij? Wie zal er een jonkman te minder om achten, zoo hij, op reis zijnde, zich liever in de roef bij een jonge Juffer voegt, welke hij bij toeval ontmoet, dan dat hij met den gemeenen hoop in het ruim gaat zitten?
"Wien ik bedoel?" herhaalde Groenhof, die nog even nuchter genoeg was om uit deze vraag te bemerken, dat hij zich deerlijk versproken had: "ik bedoel den Koning van Spanje, Hispanarum regem, inimicum nostrum communem."
HOVSTAD. Jawel,... ja dat spreekt, dat ook. PETRA. Neen; nu heeft u zich versproken, mijnheer Hovstad, en nu geloof ik u in geen enkel opzicht meer. HOVSTAD. Kan u mij dat zoo kwalijk nemen, dat het voornamelijk om uwentwil is...? PETRA. Wat ik u kwalijk neem, is dat u niet eerlijk tegenover vader is geweest.
Cecilianus Martialis voerde den knaap naar binnen; kijk, het is hier niet zoo weelderig als bij je.... ik meen als bij de edele Crispina.... Het is hier niet zoo benauwd, glimlachte de zieke knaap, die wel merkte, dat Martialis zich bijna versproken had. En het is hier héel dicht bij Rome.... Niet zoo ver als Laurentum.... zei de dominus. Cecilianus keek om zich rond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek