Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Och starre, jij moet er niet stille staan, Je moet er met ons tot Bethlehem gaan. Tot Bethlehem, in die schoone stad, Daar Maria met haar klein kindeke zat. Hoe kleiner kind, hoe grooter God: Een zalig Nieuwjaar verleen ons God. Noordwijk: Daar al de Joden mee hebben gespot. Des waren sij vro. Alle mijnen troost, mijn toeverlaet is Maria soon.
Eene nauwe brug over eenen waterloop dwong hen welhaast hunne paardcn het eene achter het andere vooruit te laten stappen Deze omstandigheid waarnemende, zeide Robrecht tot Disdir: "Ik wenschte wel een ogenblik alleen met u te kunnen spreken, mher Vos. Verleen mij een kort onderhoud, ik bid u." "Onmiddellijk, als gij wilt", was het antwoord. Nu kwam Burchard hen weder terzijde.
Maar met valavond werd de deur weer geopend. De vreemdeling ging heen, maar weldra kwam hij weder kloppen, zeggende: "Klaas, 't is koud; ik weet niet waar slapen; verleen mij eene schuilplaats; niemand heeft mij zien binnenkomen; alles is stil."
Het verleên overstelpt u, maar iedere eeuw heugt; En het heden de toekomst blijft duister verholen Is voor 't sluimerloos hoofd u een dorenenbed! Droppen van bloedige ellende leken Van zijn voorhoofd, 't sidderend bleeke. Gun een kort heraadmen thans.
Dus, in 't uur van den nacht, Eer de sluimring al zacht Aan mijn eenzame sponde mij kluistert, Rijst in vriendelijk licht Mij 't verleên voor 't gezicht, En de stem der Herinnering fluistert!
HERTOG. 'k Verleen u, wat ge ook wenscht, om uwentwil. VALENTIJN. Die mannen hier, met wie ik heb geleefd, Zijn ballingen van stand en van bekwaamheid. Vergeef hun, wat zij hier misdreven hebben, En roep hen uit hun ballingschap terug. Zij zijn verbeterd, welgezind, beschaafd, Voor hooge posten bruikbaar, edel vorst.
"Ik verleen ze u!" antwoordde de gouverneur met eene waardigheid, alsof hij werkelijk Koning was van geheel Spanje, zoowel van het rijk in Europa, als van dat in West-Indië en Oost Indië. "Ja, maar..." zei Carpena aarzelend. "Ik wenschte nog een verzoek te doen." "Wat wilt ge nog meer?" vroeg kolonel Guyara, hem goedaardig aanziende.
Eenige jaren geleden zong men nog: Wij komen al rond op Sinte-Katriene, Wij hadden zoo geerne wat boekweitbloem. Wij zullen ze luisterlijk vieren Al op een zalige maniere. Of: Al op onze oude manieren. Gelijk wij verleên jaar hebben gedaan, Huis voor huis al afgegaan, Ter eere van Sinte-Katriene. Geeft wat Houdt wat Tegen 't jaar nog wat.
Want hij was een "prijzer van 't verleên" en zag in zijn eigen tijd slechts achteruitgang waar hij dien bij vroeger vergeleek. Zijn blik was gericht vooral op het verleden en op het verkeerde of gebrekkige van het heden. Afbrekend en opbouwend heeft hij getracht dat verkeerde in het rechte spoor te leiden, dat gebrekkige aan te vullen.
Ik vond de onderstelling gewaagd, maar de kapitein verzekerde mij dat ik volstrekt geen fâcheux troisième zou zijn, en zoo wandelde ik mee op naar den vervallen koepel, een uitgezocht rustpunt. "En nu, what's the matter?" zei Francis, zich tusschen ons in plaatsende. "Ik verleen audiëntie." "Het is allereerst een verzoek van mijn vrouw," sprak hij met eenige verlegenheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek