Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Zij wisten wanneer er treinen aankwamen, wisten wie voorbij zou stappen, nu een paar boeren, straks de matten-leurders van Putte, later nog het werkvolk, zonder den heremiet te rekenen, een jonge vent, die wat verder alleen in een huisje woonde. Nog slechts een paar autos snorden dagelijks heen en weer met kasteelvolk dat ergens, uren van de wereld verwijderd, woonde.
Wat zijn die kellners lui vandaag." "'t Is ook zoo warm, moet u denken je kunt het die menschen haast niet kwalijk nemen. Ah! daar komt er een. allemachtig wat transpireert die vent!" "Sie wünschen?" "Bringen Sie mir eine halbe Rauenthaler...." "Goeie hemel, drinkt u Rijnwijn bij die hitte?" "Waarom niet?..." "Rijnwijn maakt zoo warm. Bier is veel beter...." "Bier? Wie viel, zwei Glas?"
"Ik moet toch zien, waar die vent belandt." dacht Groenhof: "hij mocht ons eens gaan verklikken, zoo hij ontsnapte." Met dit oogmerk volgde hij zijn reisgenoot in een klein, donker vertrekje, 't welk op het eerste oog geen anderen toegang scheen te hebben, dan langs de opening, waardoor zij gekomen waren.
De jongere Helmond ziet den schenker aan alsof hij hem door den grond wilde boren! Die vent is hem geen antwoord waard: "Geef papier en inkt!" zegt hij gebiedend. Piet zet groote oogen. "En inkt....? Asjeblief menheer." Helmond schrijft: "Men moest niet vergeten dat Philippe Helmond gewoon is zijn woord te houden. Hij houdt het aan een tooneeldirecteur zoowel als aan de vrouw zijner keuze.
De zon was weg, de roode schijn op 't water begon te verbleken, in 't zuiden klom een blauwige duisternis. Er was een geur van modder. In de verte, bij 't dorp, gingen plotseling de booglampen aan bij 't strand. "Begrijp jij dat," vroeg Bavink, "van die sociale taak?" Ik haalde m'n schouders op. "Wat zou dat voor 'n vent zijn, die dat artikel geschreven heeft?
André schoof een poos op zijn stoel heen en weer van plezier en ging eindelijk zoo ver mogelijk achteruit zitten om lekker te kunnen lachen, wat den schilder deed zeggen, dat hij er bij zat als een luis op een leer. En Sam, Hendrik en Gerrit keken elkaar soms even aan en begonnen dan te lachen, onder elkaar pret hebbend om "dien lolligen vent", dien Gerrit meegebracht had.
Van de andere zijde kwam Japikje, en ook zij dacht aan niets. Toen ontmoetten zij elkander, en beiden dachten ongeveer hetzelfde. Hilbert peinsde: "Dat is een aardig wicht, om een poossien mee te vrijen." En Japikje dacht: "Dat is een aardige vent, en vroeg hij me maar, om een poossien te vrijen."
Het was, toen ik hem als knaap van vijftien leerde kennen, een oude, stoere, grijze, forsche kerel, met een kreefte-rood, als 't ware roodgekookt gezicht, waarin twee kleine, hard-blauwe varkensoogjes je valsch aanloerden. Nooit heb ik dien vent zien glimlachen of lachen. Dat kon hij niet. Altijd stond zijn tronie stug en norsch, alsof hij iedereen verdacht van kwaad en overal vijanden zag.
Nu zal men zwijgen, maar later spreken; ja, want er moet een eind aan komen, in aller belang. Helmond heeft den hoed opgezet. Nee, waarvoor zou Thom met hem meegaan? Dan zat bovendien zijn moeder alleen. Of hij duizelig is? "Nee goeje vent," zegt Helmond zoo vroolijk als hij kan: "duizelig ben ik in 't geheel niet. Ik dacht dat mijn handschoen gevallen was.
Maar Johan lachte den glimmenden vent om zijn boosheid wat uit, en ging verder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek