Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
"Ik moet het vannacht krijgen en zal het u dan morgenochtend geven," antwoordde Rodolphe, terwijl hij in het hokje naar zijn sleutel en zijn kandelaar zocht. Hij vond geen van beide. "Mijnheer Rodolphe," zeide mijnheer Benoît, "het spijt me erg, maar ik heb uw kamer verhuurd; en een andere heb ik niet disponibel, u moet ergens anders een onderkomen zien te vinden."
Twee centen in 't geheel, O wat kijkt die bakker scheel! De bakker van den hoek, Die heeft vannacht geblazen, De zemelen uit zijn broek, Hij hangt ze voor de glazen, Gelijk een peperkoek. Apotheker: Mijnheer den apotheker, Ik ben het niet zeker, Maar geef me voor twee cents en half Platluizenzalf. 't Is niet voor mij, 't Is voor mijn kameraad, Die aan de deur staat.
Uw naam hoorde ik alleen, in tal van klanken, Van het misschien-verstaanbre, ofschoon 'k bleef luistren In 't duister, toen er geen geluid meer klonk, Ione ontwaakte toen, en zei tot mij: "Kunt gij soms raden wat mij verontrust Vannacht? Ik wist voorheen steeds wat ik wenschte En vond geen vreugde ooit in vergeefschen wensch. Maar nu kan ik niet tolken wat ik zoek: Weet ik het zelf?
Ze waren niet ver af en daar zij vlug doorstapten, waren ze spoedig in Chertsey. »Steek de stad maar door,« fluisterde Sikes; »er zal vannacht wel niemand op straat zijn, die ons zien kan.« Toby stemde toe en ze liepen haastig voort door de hoofdstraat van het stadje, op dit late uur geheel verlaten.
"'t Zal vriezen vannacht," zei hij, zonder bij z'n woorden na te denken. Maar nu vroeg ze opeens dringend: "Vin-je niet, dat jongens toch dikwijls wanhopig eenzaam zijn? ondanks al hun schijn-vroolijkheid in werkelijkheid verlaten en op zichzelf aangewezen?" Hij fronsde de wenkbrauwen; begreep. "Dat zijn in hun diepste wezen alle menschen. Door 'n ander volkomen begrepen worden, bestaat niet.
Juist had de opzichter tot mij gezegd: "Ik geloof niet, dat de kerels vannacht komen zullen; zij hebben zeker op de een of andere manier lont geroken," toen plotseling, vlak voor ons een donkere gedaante van den grond opdook, die ons zacht toefluisterde: "Zij komen, mijnheer Arendt! Een heele hoop, hoor!"
»Dat is de daam van dit 'uis,« antwoordde de Jood. »We komen van buiten en een meneer dien wij onderweg tegenkwamen, heeft ons deze herberg genoemd,« zei Noah, Charlotte aanstootend, misschien om haar aandacht te vragen voor dezen vernuftige manier, zich een houding te geven, misschien om haar te waarschuwen geen verwondering te verraden. »We willen hier vannacht slapen.«
"Nou luister dan; Rodolphe heeft besloten, dat we vannacht hier zouden blijven; maar er moet nog eerst wat gehaald worden, om te drinken, vòòr de winkels gesloten worden." "Mijn leverancier woont hier op den hoek van de straat," zeide Rodolphe. "Schaunard, ga jij er even heen en vraag uit mijn naam twee flesschen rhum."
Wat er mogelijk nog meer te doen valt, kunnen wij overmorgen in Vaitele bij Tiedemann bespreken, daar ik ook op de bruiloft van uw vriend genoodigd ben en met onzen tegenwoordigen predikant daarheen wil rijden. Vannacht kunt ge al in de kamer, die voor u bestemd is, slapen; ik zal uw koffer door een knecht van het hotel doen halen."
Ze had je nog 's geroepen, en nog 's geroepen, maar je had alleen maar gesnorkt. Dat wil 'k waarachtig wel gelooven, ik ben pas om vier uur gaan maffen. Wat heb je dan uitgevoerd? Max richtte zich wat op, en wijzend met zijn vinger naar Robert, zei hij met nadruk: Ik heb vannacht m'n fortuin gemaakt. Hij is verdomd gek, zuchtte Robert, en viel verslagen neer op een stoel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek