Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Dat dandieuse van straks, zooals ie, van de leuning overeind, fier rechtop zat, enorm hautain, met de borst gewelfd als in 'n ridderkuras, 't hoofd minzaam nijgend uit de statiekaros van mijn fauteuil; en dan die verrukkelijke kranerie waarmee hij z'n enorme dalvers-pet heel even tusschen duim en vinger aan de klep rechtstandig van z'n hoofd kon lichten!
De fiere monnik, die straks op het marktplein door zijne vurige taal de gemoederen der poorters zoo heftig in beweging had gebracht, was ook de zaal binnengedrongen. De kap van zijne pij had hij diep over het hoofd getrokken.
Wilt gij u van Christus straks scheiden om eigen wegen te gaan? Of klinkt het nog heel duidelijk in u: »Neen Heer, ik wil van U niet scheiden.« Erkent gij dat Hij woorden en krachten des eeuwigen levens heeft? Voelt gij dat Hij de weg en de waarheid is? Belijdt gij: zonder Hem vermag ik niets, met Hem kan ik alles doen? Niet alleen met Christus zijn wij uitverkoren, in Hem ook.
"Die daar," wijzende op de omtrekkende colonne, "krijgen we straks," zegt hij.
»Ik heb ze in het Noorder Hotel onder dak gebracht." »Dat is wel het beste hotel van Christiania, mijnheer Hog." »Dat geloof ik ook, mijnheer Benett. Welnu, zij wachten mij thans daar, waar ik hen straks ga opzoeken. Zij zijn vreemd in de hoofdplaats." »Vreemd in de hoofdplaats, mijnheer Hog." »Ja, mijnheer Benett." »Zijn het dan.... de jongelieden van Dal?" »Goed geraden, mijnheer Benett!
"Die goede jongen!" zeide Geert: "heeft hij waarlijk naar mij gevraagd? nu, ik hoop straks mijn schade in te halen. Hij was een knappe Jonker, toen hij nu voor drie jaren.... laat eens zien, was het drie jaren.... ja, met Pinkster is het drie jaren geweest.... toen hij naar het veld trok, meen ik.
Moeder gaf sloai veur 't noenmoal, en Santje had de azienflesch met azien in de klepben. Ze had zich tóch al verloat en 't was met 't lilleke spul van zoo straks ver over den tied geloopen. Thuus zou ze roazes kriegen; moar toch wat schrauwde Dorus! Kiek, doar liet ie zich zakken op den grond, en, met 't heufd viel ie in 't korn.
Kwel mij niet met vragen, bid ik u. Ik geloof dat uw bedoelingen goed zijn, doch ik mag waarlijk niets zeggen, zoolang mijn oom niet hier is." "Is vader Syard uw oom? Gij hebt hem straks genoemd." "Heb ik hem waarlijk genoemd? Ach! ik heb de koorts: ik weet niet wat ik gezegd heb."
"Ik heb nog liever, Mijnheer!" zeide Amelia, "dat zich de spijtige uitdrukking van zoo straks op uw gelaat vertoont, dan dat gij mij door plichtplegingen zoekt tevreden te stellen, die ik, helaas! te wel weet dat niet meer kunnen zijn dan ijdele klanken.
Ik ben gestorven, en gij ziet, ik leef. Als gij gestorven zijt en 'k u mag zien, Dan is het wel een droom, waarin ik zweef? Gij droomt niet, want gij waakt. O, dan misschien Zond God op aarde u uit den hemel neêr, Ach, voor een uur! en jaren achtereen Blijf ik met al mijn tranen straks alleen! Neen, zeker niet: nu scheiden wij niet meer. Gezonden werd ik wel, maar niet op aard.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek