Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Daar ik nu voor 't oogenblik afscheid van u neem ik moet naar de beurs noodig ik u straks op een tweede hoofdstuk. Tot weerziens dus! Eilieve, steek het by u ...'t is een kleine moeite ... het kan te-pas komen ... ei zie, daar is het: een adreskaartje! Die Co ben ik, sedert de Meyers er uit zyn ... de oude Last is myn schoonvader.
Dan mocht zij er zeker op rekenen in deftig gezelschap te komen! Zij hoopte dat zij in haar gevlekten mantel maar niet al te veel gentlewomen zou tegenkomen straks in de gang.
Heb-je me daar pas niet door elkander geschud dat mij alles groen en geel voor de oogen werd?" "Heb ik dat gedaan? Ik?" "Welja, zeker heb-je dat gedaan! De sterrekens dansten me voor de oogen alsof het klaar nacht was. De scheepsbarbier mag straks mijn armen en schouders wel verbinden!" "Hoor, Kees, 't is waar, ik herinner me nu ook, dat ik je zoo even heen en weer geschud heb!
Tot heden heb ik nog alles kunnen betalen wat ik schuldig was, en voor 't overige..." "Maar lieve dokter, wij vragen daar immers niet naar. Straks opperde ik alleen het vermoeden....." "We komen er nu maar niet op terug lieve mevrouw. Hier Thom zijn twee briefjes van honderd gulden, hier. Honderd en twintig moet je er afhouden voor het verschenen kwartaal. Heb je niet weerom?"
"Zij neemt het wel wat zwaar op," was zijne alleenspraak; "maar toch stil. Laat ze maar een poosje huilen; zij zal straks wel weer bijkomen." Tom had dit geheele voorval van het begin tot het einde gadegeslagen en begreep volkomen wat de afloop zou zijn.
Maar straks had-je ze toch, toen ik je aan den overkant zag loopen. En nu heb je ze niet meer.» »Och, Mina, de meid van den dokter, heeft ze mij afgenomen. Zeg Dorus, ik wou dat je d
Nu eens zijn het uitgestrekte vlakten van eene fraaie grijze kleur, met sombere olijven, die zich donker afteekenen tegen den bleek gouden achtergrond van het gebladerte der wijngaarden in den herfst; dan weder, rotsige heuvelen, straks andermaal afgewisseld door grijze valleien, waarin talrijke kudden grazen, als witte en zwarte stippen alom verspreid.
Nee, kom, laten we nou blij zijn, laten we nou vroolijk zijn.... D'r ontbreekt niets aan m'n geluk, dan één enkel ding.... En wat? 'n Zoen. Die krijg je straks, hoor? Lieveling.... O, Max, wat kijk je sentimenteel.... Ja, dat kan 'k óok wel. Maar pas nu maar op. Ben je niet bang, dat ik je al je vinnige reprimandes en boozigheden betaald zetten zal? Nee, daar ben 'k heelemaal niet bang voor.
Harbert had zich een weinig ter linkerzijde begeven en ontdekte eenige rotsen met zeeplanten, die zoo straks, wanneer het water zou zijn gestegen, weder onzichtbaar zouden worden. Te midden van die planten bespeurde hij een menigte schelpdieren, die voor hongerige menschen niet te verwerpen waren. "Het zijn mossels!" riep de matroos uit.
»Tot aan het einde," herhaalde Cleopatra, en droogde hare tranen af. »Het is mij, alsof alles eerst heden begon. Straks was ik een uur alleen. Ik dacht dat ik zou ondergaan, en gij weet hoe licht ik mij door den hartstocht laat meesleepen. Maar wat was mij ook al niet overkomen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek