Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Deze spoorweg zelf, die het Thuringer-Wald doorsnijdt, is rijk aan allerlei afwisselingen: nu eens gaat het over hooge viaducts, door kloven en dalen; dan midden door de rotsen, wier loodrechte wanden ter wederzijde omhoog rijzen; dan door lange tunnels dwars door de bergen heen; straks weder door breede, welbebouwde valleien, waar welvarende dorpen en pittoreske stadjes uwe aandacht trekken.
Zoo leeft dan Nandigoepta nog! riep Siddha uit, en hij is.... Gelijk gij reeds begrepen hebt, antwoordde Koelloeka, de kluizenaar, dien wij straks verlieten. Heilig blijve u zijn geheim, het geheim van zijn rijk en van zijn geslacht! Aan uwe riddereer wordt het door hem toevertrouwd.
Nu geleidde zij de kinderen eener Russische familie van de bron naar huis, dan bracht zij een plaid voor madame Stahl en wikkelde er haar in, straks beijverde zij zich om een prikkelbaren zieke te doen bedaren en te verstrooien of zocht voor dezen of genen koekjes bij de koffie uit. Kitty drong haar mama haar met mademoiselle Warenka te laten kennis maken.
Wat de beteekenis van voetbal is in vele levens, zal ik u straks duidelijk trachten te maken, voor zoover dat ten minste mogelijk is, als ik overga tot de behandeling van het voor en tegen, maar allereerst zal ik u den natuurlijken weg wijzen, waarop de jongen er toe komt, het voetbal te gaan beoefenen.
Wát geld! had haar eigen zoon geen geld als water! Dat zei niet slechts Eva maar iedereen! Mevrouw Armelo is woedend. Geen wonder: heel Romphuizen is in beweging; alles kleedt zich voor van avond; en.... Ouwe tuinboonen zal ie straks hebben; bij vergissing met het boonenkruid er onder; dat lust ie volstrekt niet. "Wat wil jij Van Hake? Moet jij bijgeval ook naar de partij?"
Valentijn, moet je weten, was een arme, oude man. Bedelen deed hij niet; maar Hilda wist, hoe arm hij was en had hem dikwijls wat gegeven. Daarom kwam hij, als hij weer erg verlegen was, nog wel eens bij haar aankloppen. Maar nu kon ze toch moeilijk van tafel opstaan: dat zag haar vader niet graag. "Laat hij straks om twee uur maar terugkomen," zei ze daarom tegen den knecht.
Ze stapten haastig door, zonder spreken, en geen vond het zonderling dat de andere zwijgende was. Ze spoedden zich om straks alleen te zijn, om te te peinzen in eenigheid want nu was hun hoofd vol met aanzienlijke gedachten. Achterwege lag de gansche wereld. Achterwege was moeder en vader en het vreeselijke huis. Vooruit bestond de endelooze verte, de wijde ontijdelijkheid.
»En nu mijn beste, een kus?" »Ik had onder het luisteren het kussen vergeten, gelijk ik straks bij het kussen het luisteren vergat." »Gij ondeugd! Maar is mijn liedje niet schoon?" »Schoon, als alles, wat gij zingt." »En wat de groote Helleensche zangers dichten." »Ook dit geef ik u toe." »Hebt gij in Perzië geene dichters?" »Hoe kunt gij dit vragen?
Die opwekking was wel noodig: want om Oegogo te bereiken moesten wij twee dagreizen afleggen door eene wildernis, waar geen enkele droppel water is te vinden. Naarmate wij de grenzen van Oegogo naderden, begon de naakte bodem zich met gras, straks met kreupelhout en geboomte te bedekken; eindelijk zagen wij weder akkers en bebouwde velden: wij waren in Oegogo.
"O, die zijn zeer goed voor mij, wat ik straks hier gebracht heb, kreeg ik van hen." "En hoe heet dit dorp in de boomen?" "Ngala." "Heeft het een opperhoofd?" "Ja." "Hebt gij dien gezien?" "Neen, maar ik heb gehoord, dat hij Mselo-Tala-Tala heet." "Dat zijn woorden uit een inlandsche taal", zei Khamis eensklaps. "En wat beteekenen die?" "Vader Spiegel", antwoordde de voorlooper.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek