Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Eo vel maxime quod ea quae ad hoc jus pertinent et pauca sunt et juri naturali valde propinqua, et quae facillimam habent ab eo deductionem adeoque utilem et consentaneam ipsi naturae, ut licet non sit evidens deductio tamquam de se omnino necessaria ad honestatem morum, sit tamen valde conveniens naturae et de se acceptabilis ab omnibus."
Toen ík was óud en stíjf, Slóegen ze me óp het líjf. Tóen ik wás genóeg gedrágen, Wérd ik van prínsen en gráven gedrágen. Eerst zoo wit als vlas, Dan zoo groen als gras, Dan zoo rood als bloed, En dan zoo zwart als roet. Van binnen wit, van buiten zwart, Drie ruggen en geen start. Der sit in jifferke yn 't grien, Mei in mooi read rokje oan.
Thâ Rêintja thene kening fon Hals ånd alle ôthera manniska to êndracht vrwrocht hede, sand hju bodon nêi Askar ånd tâg selva alingen thene Balda sê. Dânâ gvng hju by tha Hlith-hâwar, althus hêten vmbe that hja hjara fyanda immer nêi thet ônhlite hâwe. Tha Hlithhâwar send britne ând bannene fon vs åjn folk thåt inna tha Twisklanda sit ånd omme dwarelt.
o. c. l. 2, c. 17 § 2, n'o 1. cfr. l. 1, c. 2 § l, n'o 5. St. Thomas 2'a 2'ae q. 57 art. 2, 3. Wat Grotius eigenlijk bedoelt, blijkt zeer goed uit de volgende woorden. Non enim si quid alicui est utile, id statim mihi licet per vim imponere. Nam his qui rationis habent usum libere esse debet utilium et mutilium electio, nisi alteri jus quaesitum sit.
DEMETRIUS. Sit fas aut nefas; tot ik nu een stroom Gevonden heb, die deze hitte koelt, En de betoov'ring, die mijn koortsen stilt, Per Styga, per manes vehor. Een woud. Horengeschal en hondengeblaf. Titus Andronicus komt op, met Jagers, enz.; verder Marcus, Lucius, Quintus en Marcius. TITUS. De jacht is reê, de morgen licht en klaar, De velden geurig en de wouden groen.
Evenals hier vindt men de beide beteekenissen te gelijk bedoeld in Troilus en Cressida, I. 3. 110 en in Lucretia 1124. Vulcanus' tooi. Shakespeare maakt ook elders van Venus en Mars gewag; men zie Antonius en Cleopatra, I. 5. 18 en Venus en Adonis, 97. Sit fas aut nefas, "Zij het recht of onrecht", hij wil en zal zijn doel bereiken, "al moest hij over den Styx en door de schimmen heen."
Maer t'wijl sy in den geest hier mede besigh sit, Soo treet haer vader toe, en seyt haer weder dit: 1340 God heeft ons grooten troost en blijdschap toe-gesonden, Om dat ghy, weerde kint, ten lesten zijt gevonden, Om dat ghy noch gesont en in het leven zijt; Maer daer is echter wat dat my in 't herte snijt.
Hoe is 't 'k weer, lobbes?... ik zou beskonke chewees syn, en hy sou beskonke chewees syn och heere, begryp 't goet, mens, niet omdat-i dronke was, gut né, m'r 't kwam so te-pas in s'n werrikwoort, 'tis 'm je slap te lachen, as-i bechint. Skenkerissin, Trui, en blaas es in de tuit... d'r sit 'n blaatje foor.
Gij jaagt mij de koorts op 't lijf, Dominee! Dat hebt gij mij nog nooit verteld." "Ach ja, ik had mij te voren gevleid, dat hij nog maar alleen de begrippen Arminii, Vorstii en Episcopii aankleefde, doch het is wel als in den Eersten Psalm gezegd wordt; welgelukzalig Die op den wegh der sondaers niet en gaet En niet en sit by de spotters onreyne,
Als gy den byen uytstekt en in de ton werpt, dan bewaert gy den lossen honingh en den honingh die tussen den broet sit en in de ton niet goed is; dese voert op bakken of op een schoottel, en den dagh en saavons steldt haer eenen honingh onder, dan sullen sy wel wercken en eenen goeden honingh worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek