Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
"Kerstmis nónsens, oom!" zei Scrooge's neef, "dat meent u niet." "Waarachtig wel," zei Scrooge. "Vroolijke Kerstmis! Welk recht heb jìj om vroolijk te zijn? Jìj bent arm genoeg, zou ik zeggen." "Kom nu," antwoordde de neef vroolijk, "welk recht hebt ù om knorrig te zijn? ù is rijk genoeg."
En al de anderen zeiden hetzelfde en zij waren bevoegde beoordeelaars, daar zij juist het diner geëindigd hadden, en nu, met het dessert op tafel, bij het schijnsel der lamp om den haard zaten. "Nou, 't doet me pleizier dat te hooren," zeide Scrooge's neef, "omdat ik niet veel vertrouwen stel in de kookkunst van jonge vrouwtjes. Wat zeg jij er van, Topper?"
Zonder twijfel zeide zij hem wat zij er van dacht, toen een andere blindeman in functie was, en zij zoo vertrouwelijk achter de overgordijnen zaten. Scrooge's nicht deed niet mee aan 't blindemannetje spelen, doch zij werd in een gemakkelijken stoel gezet, met een voetebankje onder de voeten, in een gezellig hoekje waar de Geest en Scrooge vlak achter haar stonden.
Ik geloof dat ik maar naar Bedlam zal verhuizen." Deze idioot had, toen hij Scrooge's neef uitliet, twee andere menschen binnengelaten. Het waren deftige welgedane heeren, prettig om aan te zien, die nu met hunne hoeden af in Scrooge's kantoor stonden. Zij hadden boeken en papieren in de hand en bogen voor Scrooge. "De firma Scrooge en Marley, geloof ik," zei een der heeren, zijn lijst inziend.
Het was tot Scrooge's groote verbazing dat hij, terwijl hij nog luisterde naar het huilen van den wind en er aan dacht wat een ontzag-inboezemend iets het was zich voort te bewegen boven een afgrond welks diepten ongekend waren als de geheimenissen van den Dood; het was tot Scrooge's groote verbazing, zeg ik, in deze oogenblikken een hartelijken lach te hooren.
Geen stem zei deze woorden aan Scrooge's oor, en toch hoorde hij ze toen hij naar het bed keek. Hij dacht, wat, zoo deze man nu opgewekt kon worden, zijne eerste gedachten zouden zijn. Gierigheid, meêdoogenloosheid, geldschraperszorgen? Deze alle hadden hem wèl tot een schoon uiteinde gebracht!
En de aanwezige vrienden stonden niets bij hen achter en brulden lustig mede. "Ha, ha, ha! Ha, ha, ha!" "Hij zei dat Kerstmis allemaal maar gekheid was, zoo waar ik leef, dat zei hij!" riep Scrooge's neef. "En hij geloofde 't zelf!" "Zooveel te meer moest hij zich schamen, Fred!" zeide Scrooge's nicht verontwaardigd. Ja, die vrouwen toch, diè doen nooit iets half. Die zijn altijd ernstig.
En misschien was het het vermaak dat de Geest er in schepte om deze eigenschap te toonen, of anders was het zijn eigen goede, edelmoedige, hartelijke natuur, en zijn sympathie met alle armen, die hem recht naar het huis van Scrooge's klerk leidde; want daar ging hij heen, en nam Scrooge mede, die zich aan zijn kleed vasthield; en op den drempel der deur glimlachte de Geest en hield even stil om Bob Cratchits woning te zegenen met de sprenkeling van zijn toorts.
"Ik kan hem niet uitstaan," merkte Scrooge's nicht op. De zusters van Scrooge's nicht en al de andere dames waren van dezelfde meening. "Och, ik wel!" zeide Scrooge's neef. "Ik heb medelijden met hem; ik zou niet boos op hem kunnen zijn, al probeerde ik het. Wie lijdt onder zijn kuren? Niemand anders dan hij-zelf.
Zij kropen allen dicht bij het vuur en praatten, terwijl de meisjes en de moeder stil doorwerkten. Bob vertelde hen van de buitengewone vriendelijkheid van meneer Scrooge's neef, dien hij slechts eenmaal gezien had en dat nog maar even, en die hem dien dag op straat tegenkomend en ziend dat hij er een beetje "een heel klein beetje neerslachtig uitzag," zei Bob, hem gevraagd had wat er gebeurd was dat hem zoo hinderde. "Waarop," zei Bob, "want hij is de minzaamste meneer die je ooit gezien hebt, ik 't hem vertelde. "Dat spijt me van ganscher harte voor u, mijnheer Cratchit," zeide hij, "en ook voor uw goede vrouw." Hoè hij d
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek