United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die scone waren ende soete roken. Wat eene liefelijke maagd kwam daar! Haer voorhooft was wit ende slecht Haer neuse scone ende recht Hare winbraauwen bruin ende gebogen, Lachende waren haer die oogen; Haer mont was cleene ende niet groot, Ende hare lippen rosenroot, Die altoos stonden in die stede Als om haar lief te cussen mede.
JEZUS deelt aan zijne twaalf "gezellen" mede, dat de smartelijke kruisdood hem wacht; de "gezellen" zwijgen op dat bericht, maar PETER "zijn getrouwe vriend" neemt voor allen het woord en wenscht dat JEZUS nog berouw moge krijgen over hetgeen hij gezegd heeft: "Ghi sijt een so scone man", zegt hij, "hoe komt zoo iets dan in uwe gedachten?"
Noch willic steken minen horen Ende besien, hoe si haer stellen sal. Ay God, die here es bovenal, Die moet mi geven avonture, Dat ic die scone creature Ghecrighen moet te minen wille. O scone maghet, nu staet al stille, Ghi moet mijn ghevanghen sijn. Ic hebbe u liever dan een everswijn, Al waert van finen goude gewracht. Ic dancke god der scoonder jacht, Dat ic heden merghen vroech opstoet.
Dat wondert mi in minen geest, Dat ic u vinde aldus allene, In dit foreest op dese fonteine. Wat es die sake die u let? Heeft u hier iement dach gheset, Daer ghi, scone wijf, na wacht? Hi mochte sijn van sulker macht, Ic en soude u te noder spreken an. Och edel ridder, om ghenen man En staic hier, hoghe baroen: Het sijn ander saken, diet mi doen.
Ay edel ridder van hogher aert, God, die alle dinc vermach, Die moet u gheven goeden dach, Edel ridder van herten vri. O scone maghet, god die si ons bi Ende moet u ende mi in doghden sparen, Ende van allen quaden bewaren, Ende sonderlinghe van niders tonghen, Also dat niet en werde ghesongen Van ons beiden eenich quaet.
O edele ziele mijn, staet op, maect u ghereet, Doet uwen mantel ane, der hogher minnen cleet. O edele ziele mijn, doet ane u scone juweel, U brugom wilt gaen meyen met u in sijn prieel. O edele ziele mijn, hets daer zuete meyen gaen: Den wijn der melodiën wort u daer opgedaen . enz. Voorts vinden wij nog lofdichten op S. JAN BAPTIST, eene paraphrase van het Miserere, van het Pater Noster.
Och Sanderijn, ende seldi mi Laten dan in dit verdriet, En sal uus mijns ontfermen niet, Dat ic troost van u mochte ontfaen Ende ghi met mi wout spelen gaen Hier neder in dit groene dal, Daer die voghelkine maken geschal Ende die bloemen staen in 't groen, Scone maghet, sender mesdoen Ende al sonder dorperheit?
Want ic nie sent, dach noch nacht, Blisscap int herte en conde ghewinnen. Al souden si beide daer omme ontsinnen, Dijn lijf dat heeftu nu verloren: Ic sal di in enen put versmoren Ofte sterven doen een ergher doet. Meester: O vrient, dat ware jammer groet: Het dunct mi sijn soe scone kint.
Een dergelijk geval vinden wij in den grooten roman der Lorreinen. In het verhaal van Tibert's zending tot Reinaert lezen wij o.a. dit vers : wat cost Reinaerde scone tale? dan kunnen wij kwalijk betwijfelen, dat WILLEM dit vers onder de oogen heeft gehad. dan gaan wij toch vermoeden, dat WILLEM ook dit vers moet gekend hebben.
Sine moeder: Nu seght mi, wel scone man, Wetti iet, waer ghi vonden waert? De jonghelinc: O lieve vrouwe, in enen bogaert Te Damast in ware dinc, Daer so vant mi di coninc, Di mi op ghehouden heeft. Ay god, die alle doeghden gheeft, Die moet sijn ghebenedijt! Van herten benic nu verblijdt Dat ic gheleeft hebbe den dach, Dat ic mijn kint anescouwen mach.
Woord Van De Dag