Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juni 2025


"Frits Sahlmann," vraagt mamsel Westphalen "verroert hij zich niet?" "Neen mammesel." "Frits Sahlmann, ik weet, dat je somwijlen een wauwelaar bent; en je menigmaal met onwaarheden ophoudt; ik vraag het je, op je geweten af: verroert hij zich volstrekt niet?" "Neen, mammesel, volstrekt niet, in 't geheel niet."

"Best, Netje! zeg eens, kunt ge stellig verzekeren, dat het eene van onze metworsten is?" "Ja, Weber, ik ken ze aan den band." "Frits Sahlmann, hoe ben je aan die worst gekomen?" Dit was nu voor Frits eene infame vraag van den baljuw.

Ondertusschen was Frits Sahlmann met het voorgeschreven gelaat, met de handen in de zakken, en al fluitende, naar het slot gegaan; doch, toen hij de keuken inkwam, vergat hij alle voorschriften en zette een gezicht, dat in de lengte en in de breedte er uitzag als Bileam's gezicht, toen zijn ezel begon te spreken, en hij fluistert mamsel Westphalen toe: "Redding nadert!" "Jongen!

Boven, op den rand van den hollen weg, stonden allerlei lieden, daglooners, knechts en burgers uit Stavenhagen, die in weerwil van regen en slecht weder, uit nieuwsgierigheid en deelneming achter den stoet medegegaan waren, en tusschen dien troep kroop Frits Sahlmann heen en weêr en vertelde aan dezen en genen, die 't nog niet wist, de geheele toedracht der zaak.

Frits Sahlmann kwam den eenen dag in de stad en vertelde, dat het met mamsel Westphalen wel spoedig gedaan zou wezen; want als dat acht dagen zoo voortging, dan zou zij zeker nog maar in de graten hangen, en de gasten zouden, naar hij zeide, acht dagen blijven.

"Frits Sahlmann, mijn jongen, zóóveel verstand moest je al hebben, om in te zien dat het niet goed voor de gezondheid is, om als 't regent, buiten te zitten; neem, als 't weêr gebeurt, een parapluie meê, als je buiten zitten wilt; en zóóveel moest je ook wel inzien, dat het niet goed voor je broek is, bij een' regenbui in een boom te klimmen; zoek in 't vervolg een drogen tijd van 't jaar daartoe uit.

Toen zij nauwelijks de poort uit waren, kwamen de Stavenhager lieden hen te gemoet, die nog een poos met de Franschen en de gevangenen medegegaan waren; vooraan natuurlijk Frits Sahlmann. Wat zag die jongen er uit! Alsof hij den geheelen dag in eene tegelbakkerij in de klei had gewerkt. "De burgemeester heeft de plaat gepoetst!" riep hij langs de straat.

"Dat is ook het beste," zegt mamsel Westphalen, "dan zijn wij hem kwijt. Mijnheer Droi, vat eens aan!" En de één van de "grande nation" pakte den ander van de "grande nation" aan de beenen, en Frederik vatte hem boven aan het hoofd; Frits Sahlmann droeg het licht, mamsel Westphalen kommandeerde het geheel, en de molenaar kwam, een' kleinen boog beschrijvende, achteraan.

Hij nam de schel en schelde: "Frits Sahlmann moet eens binnenkomen!" Frits kwam. "Frits, kom eens hier, wat dichter bij!" Frits kwam dichter bij; mijnheer de baljuw trok hem aan zijn oorlapje en bracht hem bij de tafel, waar het kontrakt op opengeslagen lag.

De oude inspektor Bräsig was een zeer goed vriend van mijn' vader en toen Frits Sahlmann een poosje verteld had, kon mijn vader duidelijk zien, dat de oude Bräsig hem toeknikte en den jongen iets influisterde.

Woord Van De Dag

buitendam

Anderen Op Zoek