United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !
JULIA. Niet naar uw zin? LUCETTA. Neen, jonkvrouw, veel te schril. JULIA. Vrijpostig nest! LUCETTA. O, nu zijt gij te laag; Gij dempt de hooge stem door dof gebrom; En bij uw zang ontbreekt nog de tenoor. JULIA. Die gaat door uw gebas geheel verloren. LUCETTA. Ja, 'k zong voor Proteus de partij wat laag. Neen, 'k laat door al die praatjes mij niet kwellen. O foei, een stapel liefdes-eeden! Daar!
't Zou toch ten slotte wel eens blijken, dat ze niets bereiken kon zonder hem; al haar overspannen ideeën zouden eens blijken te zijn wat ze waren: praatjes en groote woorden. Maar toch imponeerde ze hem.
Eene koe had hem op de horens genomen en daar neergelegd. "Wat zijn dat nu voor praatjes?" zei Mijnheer; en Gustaaf vond het zoo naar, dat zelfs Dolf ongeloovig lachte bij zijn verhaal van de koe. "Nu," zei de mevrouw, "'t kan dan ook niet schelen, waar hij vandaan gekomen is en hoe hij hier is gekomen, we zullen hem hier vooreerst maar houden.
"De praatjes over ons bereikten mijn vader en moeder, die bij den kolenbrander, en in 't bosch bij Elvedal woonden. Zij bedacht zich niet lang, de oude, maar kwam naar mij toe, om met mij te spreken. "Op een dag, dat de Majoor uit was en ik met Altringer en nog vele anderen aan tafel zat, kwam zij naar Sjö.
Gij kunt er op rekenen dat wij nooit weer terugkomen. Er komt niets van in, antwoordde de politieman zoo beslist mogelijk. Geen praatjes dus en de grens weer over! Maar, hernam de ander, hoe kom ik aan paspoorten? Dat is uwe zaak. Indien gij ons vergunnen wilt naar Sitka te gaan, zullen wij door tusschenkomst van den franschen consul..... Er is geen fransche consul te Sitka.
Je begrijpt, zoo een historie lekt gauw genoeg uit; er komen praatjes en dat is allesbehalve aangenaam. De zaak wordt verergerd zoodra er over gesproken wordt. En de meiden en de knechts hebben alles gezien, nietwaar? Betsy zag Frans dankbaar aan, dat hij dit punt aanroerde. Ach, wat is daar aan te doen! riep Henk ongeduldig. De menschen kletsen toch dadelijk.
Ik was een aristo, een Orleanist, ik weet al niet wat, en dát zou ik mij getroost hebben, maar onder dat alles door had ik mijn Stefanus niet kunnen afwerken, en ik zag er geen kans meer toe onder hunne opgewonden praatjes en toespraken, onder hunne wilde Marseillaises en zinneloos gejoel; ik had stilte en afzondering noodig, en hoe ongaarne ik Parijs verliet, ik had er te veel kennissen, te veel antecedenten om er dit ééne noodige voor mij te kunnen vinden.
Ook die immers lagen in z'n lessenaar op 't kantoor, geborgen in z'n zakboek, in 't zakboek dat-i anders altyd op 't hart droeg schoon 't hem zéér deed, als-i vuile praatjes aanhoorde by 't postkantoor! maar dat-i nu voor 't eerst had weggesloten om er niet mee bezwaard te zyn op z'n voorgenomen tocht naar "buiten."
"O, stoor je daar niet aan, Jim; dat zegt ze altijd. Geef den emmer: ik ben binnen twee minuten terug. Zij zal het nooit te weten komen." "Ik durf niet, jongeheer. Als de juffer het zag, zou ze me de haren uit het hoofd trekken." "Zij? Ze slaat haast nooit, en als ze het doet, is het alsof er een veer over je rug gaat. Zij heeft een grooten mond, maar praatjes doen geen zeer.
ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. Kom, ga nu mee; ik zie mijn vrouw daar komen. DROMIO VAN EPHESUS. Meesteres, "Respice finem", denk aan uw einde, of liever aan de voorspelling van den papegaai: "Pas op voor het eindje touw!" ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. Maakt gij nog praatjes? COURTISANE. Wat zegt gij nu wel? is uw man niet dol? ADRIANA. Zijn woestheid stelt het buiten allen twijfel.
Woord Van De Dag