Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Hij beheerschte nu de markt der specerijen, had groote hoeveelheden peper, saffraan, kaneel en kruidnoten opgestapeld, was betrokken in een zaak die alcohol, azijn en leder opkocht. De drogerij deed hij van de hand. Nu gaat gij zeker koets en paard houden? Polste Snepvangers. Och, neen, Papa ... later zullen we zien ...
Maar jij wilde dat zoo. Jij en Papa hebben groote zonde aan mij begaan. Jij bent er schuld aan dat er niets van mij is terechtgekomen. HELMER. Nora, wat ben je onbillijk en ondankbaar! Ben je hier dan niet gelukkig geweest? NORA. Neen, dat ben ik nooit geweest. Ik dacht het te zijn; maar ik ben het nooit geweest. HELMER. Niet ... niet gelukkig? NORA. Neen; ik had alleen maar pret.
's ist auch so verdammt heiss." "Aber Papa?" Papa doet alle mogelijke moeite om wakker te blijven, maar de natuur eischt haar recht, en trots alle "aber Papa's" van de jonge dame en de min of meer spotachtige aanmerkingen van den monocledrager, dommelt de brave man telkens weer in, tot dat we Rüdesheim naderen.
Na de behoorlijke morgenbegroeting vernam Mevrouw dezelfde vragen met nog enkele andere vermeerderd: eer zij beantwoord waren, kwam, zonder op het binnen te wachten, Jan in, pakte Mama eerst hartelijk en vroeg toen: »Waarom is Papa al naar het kantoor gegaan, Mama? Al driemaal heb ik de telefoon gehoord; zeker is het antwoord: in gesprek; of zou Guus nog niet op wezen?«
O! moest werkelijk dit zalig ontmoeten zoo spoedig weder eindigen? kon dit heerlijk samenzijn niet nog één ènkelen dag langer duren? "U weet niet hoe innig graag wij nog langer hier zouden blijven, mijn man heeft nog zooveel met papa te bespreken, zooveel te zeggen; maar mijn man kan niet langer blijven, zijn tijd is zóó beperkt.
Vergeef mij beiden wat ik misdreef, en" hij wendt zich tot zijn vader, terwijl eenige tranen hem langs de geteisterde wangen biggelden "en... papa, u vergeeft mij nu óók nietwaar? Ik heb gedaan wat u geëischt hebt. Zeg dan, is alles vergeven en vergeten?" "Als de partijen tevreden zijn," antwoordt de baron: "dan zeg ik fiat! Hoe is het oudje, hoe is het Roos of Doortje?
"As je me hart door kon snije" zei hij met bevende lippen "zou je zien hoe edel 't is. En ik zweer je, wáár ik tot me dood toe ook ben in de wereld: in Londen, Parijs of Monaco ... of weer in de lik!... jij krijgt me correspondentie. Me mama en papa zijn tòch ommers dood. En wat mijn zwager voor een cadet is, za 'k je late leze"...
Maar toen Louis haar 's avonds kwam halen om naar de comedie te gaan de heele familie stond al klaar, stond handschoenen aan te trekken beneden in de voorkamer, toen hij binnengekomen was, in zijn rok, haar met z'n ijdelen glimlach een nieuwe bouquet aangeboden had en daarop, met een luchtig lachje, alsof het zoo niets van beteekenis was, vertelde dat Paul weer in-eens was vertrokken..., toen had ze een oogenblik, alsof alles wat om haar was van haar af-ging, ver-weg, of het licht, wegkrimpend, verdween, of ze heel alleen stond, op een dorre vlakte, in bijna duister, zonder hoop, zonder eenige verwachting, zonder toekomst-hoe-dan-ook.... Ze wou vragen: waarom?... Ze deed ook den mond wel open, maar haar keel liet geen klanken door.... Papa en Marietje deden het, vroegen met ijver, nieuwsgierigen aandrang.
Mama, nu is die vreemde man weg! NORA. Ja, ja, ik weet 't wel. Maar niet over dien vreemden man spreken, hoor, tegen niemand, ook niet tegen Papa! DE KINDEREN. Neen Maatje; maar wil u nu weer met ons spelen? NORA. Neen ... nu niet. DE KINDEREN. Hè Maatje, u heeft 't toch beloofd!
Als die boos op mij wordt, weet ik geen' raad." "Maar kunt U niet zonder mij gaan, Papa?" vroeg nu Hilda heel bedaard, alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was. "Wat?" riep de vader, rood van boosheid, "alleen gaan? Nu wordt het nog mooier. Je weet toch, dat de prins je graag eens wil hooren zingen. Om je mooie stem zijn we eigenlijk alleen gevraagd. En nu zou je niet meegaan!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek