United States or Bhutan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"O, oompje, dan is het goed, dat het geen appelbollen zijn, dan kreeg u vast een overladen maag," lachte Door. "Vind jij appelbollen misschien "onmogelijk" lekker?" "Onmogelijk, oompje," zei Door met overtuiging. "Hier, meisje, heb je dan wat van mij, dan kun je het geheele gezelschap op appelbollen trakteeren." "Dank u wel, hoera!
En Fox en Julia in feestgewaad! 't Is geen kleinigheid, 'k Ben wat blij, dat ik gekomen ben. Kijk eens, dat is nu mijn cadeautje. Ik hoop, dat je 't mooi vindt, meisje. Ik kan maar niet vergeten, hoe bedroefd je was over 't verlies van sneeuwwitje en daarom heb ik je nu een ander sneeuwwitje meegebracht." "Een pop!" riep Lena opgetogen. "Oompje, hoe heerlijk!"
Zeker, het was goed, dat hij toen door oompje was beheerscht geworden; daardoor had hij ten minste iets gedaan, waarop hij nu wijzen kon, want had hij als student zoo zijn eigen willetje gevolgd, als hij nu deed, dan was hij denkelijk nog student!
Mij dunkt, Door en Nel zijn hier aan 't versieren geweest. Wat een heerlijke massa bloemen! Met je nieuw croquetspel wil ik vandaag vast een spelletje doen. "Ja, ja, dat moet ingewijd worden," zei Dolf. "En nu moet u nog eens iets zien," zei Nel. "Extraatje van Door en mij," stelde ze voor, op den egel wijzend. "Neen, oompje, alleen van mij, Nel durfde hem niet opnemen." "Een egel?
Daar moet je nu Door voor wezen om zoo'n aantrekkelijk diertje mee te nemen," lachte oom. "Wat zei zusje wel van zoo'n cadeau? Maar dat behoef ik eigenlijk niet te vragen. Bij Leni is immers elk dier welkom." "Dat zei ik ook, oompje." "Hoe jammer," zei Leni, "dat de egel zich nu heelemaal ingerold heeft."
"'Waarin? vroeg Liza, het toenmalige voorwerp mijner liefde. "Tolstoi vervolgde zonder zijn nichtje een antwoord waardig te keuren: "'Schrijf nu. "'Maar oompje, wat moeten wij schrijven? hield Liza aan. "'Luister dan, ik zal je een onderwerp opgeven. "'Wat opgeven? kon Liza niet nalaten te zeggen. "'Een onderwerp, vervolgde Tolstoi gewichtig.
Den 19den Juli schreef hij aan zijn' vriend Fet: "Ik had u reeds eerder willen schrijven, lieve vriend, maar ik wilde u bericht zenden van de geheele Tolstoi-kolonie, hetgeen om de volgende reden echter niet kan geschieden: mijne zuster is met de kinderen naar Soden gekomen, waar zij een poosje voor hunne gezondheid blijven, maar oompje Leo zit in Kissingen, dat hier een uur of vijf vandaan ligt, en komt maar niet hierheen, zoodat ik hem nog niet heb gezien.
Nu, als ik wist, dat Snoetie voor mij ook zoo'n lekker eitje wilde leggen, dan zou ik ook wel zoo'n buiteling uit de sportkar willen maken." "Oompje in de sportkar," lachte Hans. Daar kwam Kee de kamer in stormen. Kee stormt altijd, langzaam loopen kan ze niet, want Kee heeft altijd haast. "Kijk eens," zei ze en bracht Hans en Bob ieder een schoteltje roode bessen. "Hoe vinden jullie dat?
Oom begreep wel, waarom Frits zoo'n haast had, om naar bed te komen. Maar hij zei niets; want Frits wou Moeder den volgenden morgen eens verrassen met een mooien droom en als Moeder nu van het kunstje wist, dan was alle aardigheid er af. Toen Frits Oom goedennacht zei, fluisterde hij hem in 't oor: "Kom je nog even kijken, Oompje, of ik goed lig?" Oom knikte lachende van "ja."
Gij hebt ongetwijfeld limonade gedronken, zeide Trossenko. Als ik er bij geweest was, dan zou men eens gezien hebben, hoe een Kaukasiër drinkt. Ik zou onze reputatie opgehouden hebben. Ik zou eens hebben laten zien, hoe men moet drinken, he! Bolchoff? voegde hij er bij. Maar gij, oompje, gij zijt nu al meer dan tien jaar in den Kaukasus, zeide Bolchoff. Herinnert gij u nog wat Ermoloff zeide?
Woord Van De Dag