United States or Jamaica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Soms ook was de werkelijkheid grootscher en schooner dan de droomen. Maar in ieder geval, de tijd, die ons heeft voortgejaagd, heeft een afstand gesteld tusschen die bladen en ons, en schoon de denkbeelden en herinneringen ons lief zijn, hunne vormen zijn anders dan die, waarin wij ze nu zouden boetseeren. Vandaar dat vreemde gevoel van lust en onvoldaanheid.

Van den rijken graaf van Mountjoy was de arme Erasmus door de zee gescheiden, Frankrijk en Duitschland durfde hij om de pest, die telkens opdook, niet bezoeken. Zoo was hij, in betrekkelijke armoede, gedwongen van het reizen voorloopig af te zien. Een zekere onvoldaanheid is in de brieven uit deze periode dan ook onmiskenbaar, en geenszins onverklaarbaar.

Gij die getuigen zult in de volgende eeuwen, Komt, ik wil U vertrouwen in het innigste onder dit onlijdelijk uiterlijk, ik zal U zeggen hoe gij mij heeten moet, Noem mijn naam en hang mijn beeltenis op als van den man die de teederste minnaar was, Het portret van den vriend, den liefdezoeker, die door zijn vriend, zijn liefdezoeker zeer teeder werd bemind, Die zich niet verhief op zijne zangen maar wel op de onmetelijke zee van liefde in zijn ziel, die hij mildelijk uitstortte, Die vaak in groote verlatenheid waarde en dan dacht aan zijne lieve vrienden, aan die hem lief hadden, Die vèr verwijderd van hem dien hij liefhad peinsde in slapelooze nachten, vol onvoldaanheid, Die maar al te goed de pijnlijke, pijnlijke vrees kende, dat hij hem dien hij liefhad toch heimelijk onverschillig was, Wiens gelukkigste dagen die waren als, in de verte van alles, in velden, wouden en op heuvels, hij en een ander wandelden hand in hand, zij tweeën alleen, van andere menschen verwijderd, Die vaak in de straten drentelde zijn arm gebogen over den schouder van zijn vriend, terwijl de arm van zijn vriend op zijn schouder rustte.

In het eerste deel hebben wij Faust, teleurgesteld in zijn oneindige verlangst naar kennis, zich zien storten in het levensgenot: door de oneindigheid, die hij in zich beseft, heeft eerst zijn natuurweten schipbreuk geleden. Daarna in het leven gekomen, leed zijn genieten dezelfde schipbreuk op de onvoldaanheid zijner hoogere natuur.

Maar er ligt onder de uitgelatenheid, de dwaasheid, het cynisme, heel wat melancolie en levensangst en onvoldaanheid verborgen. Dit zijn moeilijke jaren." "Als ik hun nu ten minste maar wat gezelligheid op hun kamer geven kon." "Begin met mij; ik zal zoo'n dankbare discipel zijn." "Goed," zei Go.

Doch zelfs van het louter aesthetische gezichtspunt bezweek het ideaal: zelfs de schoonheid van dien levensvorm was aan alle kanten open voor ontkenning. Al mocht het ridderlijke leven soms burgers begeerlijk schijnen, uit den adel zelf kwam de groote moeheid en onvoldaanheid voort. Het schoone spel van het hoofsche leven was zoo bont, zoo valsch, zoo druk.

't Knetterend kaarslicht kaatste flauw in den spiegel. Ze had de deur op slot gedaan, bang voor den vreemden man in huis, soesde voor zich heen, triestig, met een huilerig gevoel van onvoldaanheid. O God! O God! Plots was ze helder wakker, duwde 't hoofd in de kussens, snikte zoo hartstochtelijk, dat 't lichaam in rukken bewoog.

Het waren dagen vol van eene grijze lusteloosheid, die zij daar samen sleten, Frank te rampzalig om uit te gaan, Bertie zachtjes aan komende onder den druk van een vagen angst, eene, niet te formuleeren, onvoldaanheid.

Als wij teleurgesteld zijn om het onbereikbare, of mismoedigd ons werktuig neerleggen, over het werk ontevreden, dat wij toch niet opgeven; als onze hoop met vreeze is vervuld.... telkens weder schrijnt de onvoldaanheid onze worstelende natuur. Zooals een laat-zomer-avond ons met zijn melancholie overvalt, zoo stort het leven een droefheid om het oneindige in ons uit.

Het kalme, spiegelgladde water, de honderden groene eilanden en eilandjes, de witte dorpjes, die soms als een vlucht rustende vogels aan den rotswand schijnen te hangen, en 's avonds het glanzende maanlicht, de blauw-lichtende zee en de ontelbare lichtjes der vreemdsoortig gevormde visschersvaartuigen ... dat alles vormt een bekoorlijk geheel, en wekt in ons het verlangen op, dieper in het onbekende land door te dringen, een verlangen, dat slechts zelden bevredigd wordt en, gevoegd bij de kleine ongemakken, aan ons beroep onvermijdelijk verbonden, een zekere onvoldaanheid teweegbrengt, die aanleiding geeft tot overdreven verzuchtingen.