Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
En hoe durf jij hem aan te moedigen, slechte deern die je bent? Zoenen!« riep Mr. Bumble in hevige verontwaardiging. »Foei! schaam je!« »Ik wou 't niet doen,« zei Noah op huilerigen toon. »Zij zoent mij altijd of ik 't wil of niet.« »O Noah!« riep Charlotte verwijtend.
Noah's roode neus werd nog rooder van boosheid en hij stak den weg over alsof hij aanstalten maakte, zijn bedreiging ten uitvoer te brengen; de vrouw stond zonder eenige verdere opmerking op en zwoegde weer naast hem voort. »Waar denk je vannacht te blijven, Noah?« vroeg ze, nadat zij een paar honderd yards voort waren geloopen.
»O nee, wat dat betreft, zie je....« merkte Noah op, terwijl hij achterwaarts naar de deur schoof en als een uiting van lichte ontsteltenis zijn hoofd schudde. »Nee nee dat niet. 't Is mijn afdeeling niet.«
»Prachtig!« stemde Fagin toe, en klopte hem op den schouder. »U bent 'n geniale kerel!« »Ja, als ik dat niet was, was ik nou niet hier,« antwoordde Noah. »Maar als u de tijd verloren laat gaan, komt ze terug.« »Nou, wat denkt u ervan?« vroeg Fagin. »Als u 't met mijn vriend kon vinden.... zou het dan niet 't best zijn, u bij hem aan te sluiten?«
»Niet, als 't 'n biljet is, dat je niet kwijt kunt raken,« wierp Fagin tegen. »Nummer en datum bekend, zeker? En de bank gewaarschuwd om 't niet aan te nemen. Och nee! 't is voor hem niet veel waard. Hij zal 't weer aan anderen moeten geven en er veel op verliezen.« »Wanneer kan ik hem spreken?« vroeg Noah weifelend. »Morgenochtend.« »Waar?« »Hier.« »Hm,« zei Noah. »Wat verdien ik er mee?«
»Aan een gebroken hart, hebben een paar van onze oude vrouwtjes me verteld,« antwoordde Oliver, meer alsof hij tot zichzelf sprak dan als antwoord aan Noah. »Ik geloof dat ik weet wat 't is, daaraan te sterven!« »Tra-la-la weesjongen,« zei Noah, toen een traan langs Oliver's wangen rolde. »Waarom begin je nou te snotteren?«
»Ze heeft nieuwe vrienden gevonden, jongen, en ik moet weten wie het zijn,« antwoordde Fagin. »Ik begrijp er alles van,« zeide Noah. »Om 't genoegen te hebben, ze ook te kennen, als het eerzame menschen zijn? Ha! ha! ha! Ik ben je man.« »Dat wist ik wel,« viel Fagin in, verrukt nu zijn voorstel zoo insloeg. »Natuurlijk, natuurlijk,« hernam Noah. »Waar is zij? Waar moet ik naar haar uitkijken?
Noah Claypole vroeg de aandacht van zijn lieve vriendin en begon uit te leggen welk aandeel zij zou hebben in de schikking, zoo juist door hem getroffen; hij deed dit met al de zelfbewustheid en meerderheid, die hem niet alleen toekwam als lid van de sterkere sexe, maar ook als een heer, die wist wat het was, zich speciaal er op toe te leggen, in Londen en zijn omtrek kinderen te bestelen.
»Wat denk je van de oude dames?« vroeg Fagin. »Der is heel wat geld te maken door hun tasschen en zakken te gappen en de hoek om te hollen.« »Gillen ze niet verschrikkelijk en krabben ze soms niet?« vroeg Noah hoofdschuddend. »Ik geloof niet, dat dat iets voor mij is. Is er niets anders te vinden?« »Wacht!« zei Fagin met zijn hand op Noah's knie. »De kuikens!« »Wat's dat?« vroeg Mr. Claypole.
»Met rust laten!« zei Noah, »nou, wat dat betreft, ze laten 'm genoeg met rust. Z'n vader of z'n moeder zullen 't 'm nooit moeielijk maken. En z'n familie laat 'm net doen wat-ie wil. Nou Charlotte? Ha! ha! ha!«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek