Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
»Hoe weet ik dat?« antwoordde Noah, wiens stemming er door de wandeling niet beter op was geworden. »Dichtbij, hoop ik?« zei Charlotte. »Nee, niet dichtbij,« antwoordde Mr. Claypole. »Daar! Niet dichtbij; denk dat maar niet.« »Waarom niet?« »Als ik je zeg, dat ik iets doe, dan is dat genoeg, zonder waaroms of daaroms,« antwoordde Mr. Claypole waardig.
Fagin gaf Claypole een stomp in de zijde en ze barstten beiden in een luid, langdurig gelach uit. »'t Is in orde!« zei Noah, toen hij weer tot bedaren was gekomen en Charlotte binnen was. »Hoe laat zullen we zeggen morgen?« »Is tien uur goed?« vroeg Fagin en voegde er, toen Claypole toestemmend knikte, bij: »Welken naam kan ik aan mijn vriend opgeven?«
»Meneer Bumble! Meneer Bumble!« riep Noah, met goedgespeelde ontroering en op zoo luiden, angstigen toon, dat deze niet alleen het oor van Mr. Bumble, die toevallig in de buurt was, bereikte, doch den man zóó deed ontstellen, dat hij den tuin inliep zonder zijn steek.
»'k Weet diet zeker of 't khan,« zei Barney want hij was de gedienstige geest, »maar 'k zal 't vragen.« »Wijs ons de gelagkamer en geef ons wat koud vleesch en een kruik bier, terwijl je 't gaat vragen,« zei Noah.
Doch de woede-uitdrukking was niet verdwenen en terwijl hij uit zijn gevangenis werd gehaald, keek hij Noah driest en donker aan en toonde niet den minsten angst. »Nou, jij bent 'n mooie jongen, dat moet ik zeggen,« zei Sowerberry, schudde Oliver door elkaar en gaf hem een oorvijg. »Hij schold mijn moeder uit,« zei Oliver.
»Hier ben ik,« antwoordde Noah. »Wat is er? Vraag me niet om wat uit te voeren eer ik gegeten heb. Dat is een groote fout hier. Je hebt nooit tijd genoeg om te eten.« »Je kan toch wel praten terwijl je eet?« vroeg Fagin en verwenschte de gulzigheid van zijn lieven jongen vriend uit den grond van zijn hart. »O jawel, ik kan wel praten.
»Wat bedoel je?« vroeg Bill terugdeinzend. Fagin gaf geen antwoord, maar boog zich opnieuw over den slapende heen en heesch hem op, tot hij in zittende houding kwam. Nadat zijn aangenomen naam verscheidene malen herhaald was, wreef Noah zijn oogen uit, geeuwde en keek slaperig om zich heen. »Vertel 't me nog eens nog eens, dat hij 't hoort,« zei de Jood op Sikes wijzend.
Dat vertelde ze allemaal. Woord voor woord zonder één bedreiging, zonder tegenspartelen is 't niet?« riep Fagin, half dol van woede. »Jawel,« antwoordde Noah, zich op zijn hoofd krabbend. »Zoo was 't precies.« »Wat zeiden ze over verleden Zondag?« »Over verleden Zondag!« herhaalde Noah peinzend. »Dat heb ik je al gezegd.« »Nog eens.
's Avonds maakte juffrouw Sowerberry eerst buiten de deur verschillende opmerkingen, die allesbehalve vriendelijk waren jegens de nagedachtenis van Oliver's moeder; toen keek zij naar binnen en beval hem, onder scheldwoorden en plagerijen van Noah en Charlotte, zijn armzalige slaapplaats op te zoeken.
Om dezen nuttigen en gewenschten indruk te versterken, liet hij dezen eersten stoot volgen door Noah in bijzonderheden op de hoogte te brengen van de uitgestrektheid en macht van zijn werkzaamheden; hij mengde waarheid en fictie dooreen, zooals het best was voor zijn doel; hij deed dit zoo kunstig, dat het ontzag van Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek