Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Oliver, doe de deur dicht achter meneer Noah en eet op, wat ik voor je op die pannedeksel heb gelegd. Hier is je thee, drink die op op die kist daar en haast je wat, want ze hebben je boven noodig om op de winkel te letten.« »Hoor je, weesjongen?« zei Noah Claypole. »Hè, Noah,« zei Charlotte, »wat ben jij een ondeugd! Waarom laat je die jongen niet met rust?«
»Ja juffrouw, dat is zeker een zegen!« was het antwoord. »Ik hoop nou maar, dat dit den baas een les zal zijn, om niet meer van die verschrikkelijke schepsels in huis te halen, die van de wieg af geboren moordenaars en roovers zijn! Die arme Noah! 't Scheelde maar weinig of hij was vermoord, toen ik binnenkwam.« »Arme jongen!« zei juffrouw Sowerberry en keek Noah medelijdend aan.
Dit bevel, dat met groote majesteit werd gegeven, werd zonder de minste tegenwerping gehoorzaamd; Charlotte sjouwde de pakken weg, terwijl Noah de deur voor haar openhield. »Ik heb haar goed onder den duim hè?« vroeg hij, op den toon van een dierentemmer, die een of ander wild dier getemd heeft, en ging weer zitten.
Er scheen werkelijk niet veel vrees voor te bestaan, dat iets Noah hinderen zou, nu hij klaarblijkelijk was gaan zitten met het plan zich flink te goed te doen. »Je hebt je gisteren best gehouden, jongen,« zeide Fagin. »Prachtig! Zes shillings en negen pence den eersten dag de beste! Je zal je fortuin nog maken met de kinderen.« »Vergeet niet de drie pint-kruiken en de melkkan,« zei Mr. Bolter.
»Geef mij het pak,« zei Noah, terwijl hij het Charlotte afnam en 't over zijn eigen schouders wierp, »en pas op, dat je niet praat, behalve als ze tegen jou praten. Hoe heet de herberg de de drie wat?« »Kreupelen,« zei Charlotte. »Drie Kreupelen,« herhaalde Noah, »'n best uithangbord, dat moet ik zeggen. Nou! Blijf vlak achter me; kom.«
»Nou, dat ze niet makkelijk de deur uit kon komen, als hij niet wist, waar ze heen ging,« zei Noah, »en dus, toen ze den eersten keer naar die dame toeging, had ze ha! ha! ik moest er gerust om lachen, toen zij 't zei had ze hem laudanum gegeven.« »Hel en duivel!« riep Sikes, zich woest van Fagin losrukkend. »Laat me deruit!«
»Lieve hemel, ze valt flauw!« zei Charlotte. »Een glas water, toe Noah! Gauw!« »O Charlotte!« zeide juffrouw Sowerberry, zoo duidelijk sprekend als mogelijk was door gebrek aan adem en overvloed van koud water, dat Noah over haar hoofd en schouders had uitgegoten. »O Charlotte, wat een zegen, dat wij niet allemaal vermoord zijn in ons bed!«
Zonder ranselen maken ze nooit iets van hem,« zei de heer met het witte vest. »Ik zal er voor zorgen, meneer,« antwoordde de bode. Daar steek en wandelstok nu naar den zin van hun eigenaar waren uitgerust, begaven Mr. Bumble en Noah Claypole zich met allen spoed naar de werkplaats van den lijkbezorger. Hier was niet de minste verbetering in den toestand gekomen.
»Dat is de daam van dit 'uis,« antwoordde de Jood. »We komen van buiten en een meneer dien wij onderweg tegenkwamen, heeft ons deze herberg genoemd,« zei Noah, Charlotte aanstootend, misschien om haar aandacht te vragen voor dezen vernuftige manier, zich een houding te geven, misschien om haar te waarschuwen geen verwondering te verraden. »We willen hier vannacht slapen.«
Zijn borst scheen zich uit te zetten; hij stond rechtop; zijn oogen schitterden; heel zijn uiterlijk was veranderd, terwijl hij als stralend neerkeek op zijn laffen kwelgeest, die nu aan zijn voeten lag te kruipen; met een durf zooals hij nooit te voren gekend had, daagde Oliver hem uit. »Hij zal me vermoorden!« kreet Noah. »Charlotte! Juffrouw! De nieuwe jongen vermoordt me! Help! help!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek