Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
»Ik zal zien, met anderen samen te komen, die het wel kunnen,« antwoordde Noah. »Ze zullen ons wel op een of andere manier kunnen gebruiken. Jij alleen bent vijftig vrouwen waard, want ik heb nooit zoo'n sluw, leugenachtig schepsel gezien als jij, als ik je niet onder den duim houd.« »Gunst, wat heerlijk dat je dat zegt!« riep Charlotte uit en drukte een kus op zijn leelijke gezicht.
't Gaat zelfs beter onder 't praten,« zei Noah en sneed zich een reusachtige snee brood af. »Waar is Charlotte?« »Uit,« zei Fagin. »Ik heb haar vanmorgen met de andere vrouwen uitgestuurd omdat ik jou alleen wou spreken.« »O!« zei Noah. »Ik wou dat je haar gezegd had, eerst wat brood in boter te roosteren. Nou. Praat maar op. Je hindert me niet.«
»Kom,« zei Sowerberry, terwijl hij zijn hoed nam, »hoe eer dat karweitje gedaan is, hoe beter. Noah, let op de winkel. Oliver, zet je muts op en ga mee.« Oliver gehoorzaamde en volgde zijn baas op zijn ambtelijken tocht.
Charlotte behandelde hem slecht omdat Noah het deed, en juffrouw Sowerberry was zijn verklaarde vijandin omdat meneer Sowerberry hem vriendelijk behandelde; tusschen dit drietal aan den éénen en al de begrafenissen aan den anderen kant, voelde Oliver zich niet zoo op zijn gemak als het hongerige varkentje, dat bij vergissing op den graanzolder van een brouwerij werd opgesloten.
Toen Noah Claypole boven was gluurde hij meer dan eens in 't rond om er zeker van te zijn, dat niemand hem zag; daarop snelde hij zoo spoedig hij kon heen en ging zoo hard als zijn beenen hem dragen konden, naar het huis van den Jood. Noodlottige gevolgen.
Dit buitengewone, opmerkelijke voorval toont aan, dat zelfs een bode, voortgedreven door een plotselingen, machtigen impuls, overvallen kan worden door een tijdelijk verlies van zelfbeheersching en het vergeten van zijn persoonlijke waardigheid. »O meneer Bumble, o meneer!« zei Noah. »Oliver.... meneer.... Oliver is....« »Wat? Wat?« viel Mr.
»Naar links,« fluisterde de jongen, »ga links af en houd de overkant van de straat.« Noah deed het; bij het licht van de straatlantarens zag hij de gestalte van het meisje alreeds op eenigen afstand voor hem uit. Hij kwam zoo dicht achter haar als de voorzichtigheid toeliet en bleef aan den overkant van de straat om beter op haar bewegingen te kunnen letten.
Bumble met aschgrauw gelaat. »En zijn juffrouw,« viel Claypole in. »En zijn baas ook; zei je dat niet, Noah?« vroeg Mr. Bumble. »Nee, die is uit, anders zou hij hem vermoord hebben,« antwoordde Noah. »Hij zei dat hij 't zou doen.« »Wat? Zei hij, dat hij 't doen zou?« vroeg de heer met het witte vest.
»U praat of u 't meent,« antwoordde Noah. »Wat zou ik er aan hebben, het te zeggen als ik 't niet meende?« vroeg Fagin, zijn schouders ophalend. »Hier! Laat me buiten de kamer een woordje met u alleen spreken.« »Daarvoor hoeven we niet uit de kamer te gaan,« zei Noah, terwijl hij allengs zijn beenen weer uitstrekte. »Zij kan in die tijd de bagage boven brengen. Charlotte, zorg voor de pakken!«
Bloedrood van woede sprong Oliver op, gooide tafel en stoel om, greep Noah bij den strot, schudde hem in razernij door elkaar tot zijn tanden klapperden in zijn mond, en al zijn kracht tezamentrekkend in één hevigen slag, smeet hij hem op den grond. Een minuut tevoren had de jongen daar gezeten als het stille, zachte, onderworpen wezen, waartoe de harde behandeling hem gemaakt had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek