Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 november 2025
Fonske, die van zenuwachtige ontroering tweemaal vier en twintig uur bijna niet at noch sliep, zag den derden dag tegen den avond een der lakeien van 't kasteel, buigend onder 't lage deurtje, moeders huisje binnenstappen. Hij liep hem na, ontving den brief uit zijn handen. Reeds het adres was een emotie: Monsieur Alphonse Vermaere artiste-peintre Meulegem.
"Kom, kom, Antonio, maak je nu maar niet ongerust, beste vriend.... af en toe een beetje huilen.... kom, kom, dan zult ge wel oud worden.... Gisteren hadt ge meê moeten gaan, dat was goed geweest, zooals laatst.... hebben we toen geen plezier gehad samen.... já schudt uw hoofd en 't liegt niet.... maar gisteren was 't glibberig op de rotsen, en regen.... regen.... ik heb wel driemaal mijn nek kunnen breken.... en dat zou toch jammer geweest zijn, niet waar, monsieur Crépieux?"
"O! niets ter wereld!" zeide Lodewijk: "ik kwam aan de Juffer een bezoek geven; en Mijnheer begrijpt dit kwalijk te moeten nemen." "Monsieur Heynsz," zeide Amelia met waardigheid: "ik heb deze kamer van u gehuurd en dit geeft mij recht om te vorderen, dat ik er mijn vrijheid op moge genieten." "Uw vrijheid!
"Wat ik u nog vertellen wil, 't is hoe wij het overheerlijk hebben getroffen dat Helmonds vriend monsieur De Musart, in de stad was. Door diens relaties met een zeer voornaam heer die over de theaters of sommige ervan, gesteld is, kregen we gisteren een paar prachtige plaatsen in het groote Thèâtre de la Gaieté fauteuils de balcon avant-scène vlak vooraan op den hoek bij het tooneel.
"Wat moet jelui?" vroeg de meid. "Hier heb je den sleutel van de school; monsieur zei, dat we dien aan jou moesten geven en je moet ons door de voordeur uitlaten!" De meid begreep er niets van, maar deed de voordeur voor hen open. We waren op onzen gewonen tijd in school en vonden monsieur erg afgetrokken. De plaatsen van Jacques en Henri bleven onbezet.
Wij zullen goed de helft van den afstand achter den rug hebben gehad, toen wij vóór ons uit eene menschelijke gedaante zagen heenstappen, met dien uiterst langzamen maar gestadigen tred, die den log geschoeiden Zwitser in staat stelt veel sneller eenen berg te beklimmen, dan Monsieur Volauvent van het Brusselsche ballet, vlugvoetigste aller menschen, den tred, met andere woorden, waarmee de schildpad eens den wedloop won van den haas.
"Er is toch geen zwarigheid?" vroegen de dames, als uit éénen mond. "Waar komt hij vandaan? Is het iemand uit Amsterdam?" vroeg Tante. "Ik weet niet," zeide de knecht: "'t Is een Monsieur in 't zwart, en, zoo ik mij niet bedrieg, dezelfde, die in het huisje van Baas Roggeveld woont." "En komt die om mij te spreken?" vroeg ik: "ik kan niet begrijpen...."
Toen werd monsieur driftig en ging op Jacques af, maar Henri sprong uit de bank en liep met een groote lei naar zijn broer, en monsieur brutaal aanziende, schreeuwde hij: "Blijf af!" Wij zaten op onze plaatsen van angst te rillen en te beven.
Onderwijl we nu op zekeren morgen bezig waren met rekenen ging de schooldeur open, en baas Daelhouten trad met zijn twee zoons binnen. "Goeden morgen, monsieur Gozewinus," zei hij met een beweging of keizer Napoleon zijn adjudant was, "goeden morgen, monsieur Gozewinus! Hier heb ik twee leerlingen voor u.
Daarna, monsieur Crépieux tronend op zijn vaste plaats, en ook de minister kwam, blauw, even door de poort kijken.... dat gaf een luid alarm, hij verdween er meê.... werd er gejouwd door de vrienden? Het was druk vanavond. Onder het hooge gloeien van de lamp ging er het praten in de ommewegen der vertaling.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek