Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
De katholieke partij, ging mijn goede vriend ongestoord voort, de katholieke partij.... Pardon, viel ik hem ditmaal in de rede, want in zijn opgewondenheid drukte hij met zijn rechtervoet op de remveer; en, tot een man, die juist toevallig op zijn fiets ons tegemoet kwam: La route pour Les Baux, monsieur! riep ik gansch ontredderd.
Hij gaf een slag naar het hok met zijn badientje, de aap gevlucht tot onder de zoldering, bleef ondersteboven gekeerd hem van daar begrijnzen. "Men dwingt een beest, hij wordt getemd door vrees; bonsoir, monsieur le peintre." Johan was beleefd opgestaan. Zeker, het was hinderlijk twee zulke staande menschen hier naast elkaâr.
Pardon, monsieur, vraagt een van mijn dames aan een man die juist langs komt, pourriez-vous me dire où habite monsieur Rostand? Goeie morgen, 't is of mijn dame Turksch sprak; de man haalt zijn schouders op, begrijpt geen steek. Heusch, het is zoo, hoor maar, daar kraait een haan: Chantecler! herhaal ik ongestoord. Mijn dames gunnen mij zelfs geen blik meer. Zij beschouwen mij als een láág wezen.
"Het spijt mij, dat het ontdekt is," hernam ik: "maar ik kan u verklaren, Monsieur Helding! dat uw dankbetuigingen niet aan mij behooren gericht te zijn. UEd. is het geld evenmin aan mij verschuldigd als aan den kantoorknecht, die het u gebracht heeft; want beiden hebben wij het van een derde ontvangen: en de hand, die 't mij ter hand stelde, wil niet genoemd zijn."
Maar bij de deur keek hij om, richtte zijn stalen oogen. "Dokter, zeg me nog eens den naam van dat nieuwe beest daar." "Gypohierax angolensis, monsieur Crépieux." "Goed, en verzuim niet de dieren drinken te geven voor ge weg gaat, dokter." In een gulp lucht was de patroon weg, buiten ruimde zijn stap henen. 't Was stil. Vogels blauwe oogen keken rechtuit, innig. "Wat zegt ge er van?" "Niets?"
"Ah, ge gelooft.... ik heb het niet opgegeten, monsieur Crépieux.... soyez en bien sûr." "Neen.... maar ge zoudt het kunnen hebben verkocht."
Werkelijk ging men eenige jungles voorbij, die toch de gewone schuilplaatsen der tijgers en andere wilde dieren van het kattengeslacht zijn en geen een vertoonde zich. Evenwel hadden de jagers zich een paar mijlen ter zijde van onzen trein begeven en moesten het zich getroosten Black en Phann mede te nemen om op klein wild te jagen, waarvan »Monsieur Parazard" zijn dagelijkschen voorraad eischte.
"Hoeveel octaven kan jij wel zingen?" vroeg hij werkelijk grijnslachende, maar tegelijk een vijfje op 't blaadje leggende; want zoo was hij. Men moet in den handel ook het vuile geld aannemen. "Merci, monsieur", zei de harpspeelster, met neergeslagen oogen en was reeds bij den man met den gescheurden pantalon.
Maar het is zeer waar, dat men mij uitgenoodigd heeft eene avondpartij bij te wonen ten huize van zekeren Monsieur Delcour, die mij als een dilettant in de kunst werd voorgesteld, en waar men mij in kennis zou brengen met de meest »gevierde" artisten en letterkundigen van de residentie, zooals de belofte op het invitatiebiljet luidde, en dat ik er werkelijk verschenen ben...."
Neen, maar.... die was goed.... die schoelje van een nachtwacht had hem nageloopen, overal op 't Zocco stil gestaan waar hij stil stond, lekker op zijn verhemelte het vuurwater al proevend.... sapristi.... hij wist wel dat de waard hem roepen zou, om zijn knots te laten zien. "Maar kijk dan toch," riep nu ook monsieur Badaud, van-op zijn tabouret, achter den Arabier omkijkend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek