Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 mei 2025


Maar nog proevend, scherp, den fijnen geur van die gedachten, die in zijn hoofd waren als zuivere droge kou onder een ver-wegwademenden, witblauwen winterhemel, wist hij ook in-eens, dat dit denken onnatuurlijk was, slecht, satansgedachten; dat de hooge burg van zijn trotsche eenzaamheid neerstorten zou, want dat God den overmoed niet duldt, en dat zijn heimelijk genot van nu hem veel verdriet zou kosten morgen.

Neen, maar.... die was goed.... die schoelje van een nachtwacht had hem nageloopen, overal op 't Zocco stil gestaan waar hij stil stond, lekker op zijn verhemelte het vuurwater al proevend.... sapristi.... hij wist wel dat de waard hem roepen zou, om zijn knots te laten zien. "Maar kijk dan toch," riep nu ook monsieur Badaud, van-op zijn tabouret, achter den Arabier omkijkend.

Ooo?... 't es seekelou, en toch zeu veele! Ha moar, kijkt toch ne kier hoe veele." Eet-e geiren chocolat, tante?" vroeg, liefelijk glimlachend, Leontientje. Joa ik, zille, en zuk ne goen, zei Cordúla; gulzig proevend. Het was een voile zak pralines, en Cordúla presenteerde er nu ook van aan Leontine en aan de broers, die, gegeneerd-glimlachend, met aarzelende vingers zich bedienden.

De oogen sluitend voor 't getemperd licht der zaal dat 'm hinderde, zag-ie zonder verdriet, zonder wrevel, zonder afkeer 'r gelaat met de zware lijn der brauwen en 't soepel-tuimlend zwart haar. Hij was over z'n wanhoop heen. 'r Kon 'm niets, niets meer gebeuren. Hij lag in de stilte der zaal enkel de rust proevend bijna zinlijk genietend van de vrede der ademhalingen.

En ik, die van uur tot uur meer ontvlam, Hoe meer ik de oogen op hem houd gevestigd, Des te meer geef ik mij over, gansch lever ik mij hem over, Reeds proevend van wat hij mij heeft beloofd; En hooger vreugd voel ik al naderen Bij een hartstocht zooals men Nog nooit hier gevoelde.

En terwijl Essie roerde, met toeterblaasjes van den lepel proevend, slurpend met vinnige haaltjes, stampte Mijntje de trap af, om voor brood te zorgen. Scheelde geen nippertje of ze hadde 't vergeten. Dovid was 'r nog niet. Ongerust, bang voor 't getal dertien zat Reggie in 't rumoer de buitengeluiden te beluistren. Rebecca most effen gaan kijken en Eleazar rondzien in de straat, voor.

"Badaud?" vroeg hij, met zijn pijp onder zijn oogen peuterend, "hoe vindt ge Badaud.... kolonel.... geloof er maar niets van.... de la blague.... ach, Badauds kunnen alleen zwakkelingen als ik ben kwaad doen, wissen Sie.... maar Crépieux.... pas op de Crépieux." "Zoo," zei Johan, zacht meêgaande en proevend uit den klank de bedoeling. Stom was hij naast den dokter blijven loopen.

't Was een aardig type, hij had iets erg vrij's over zich, dat een glimlach afdwong, maar hij bewoog zich toch met een zekere reserve en wist hoever hij gaan kon. 'k Ben al veertig jaar in Frankrijk, 'n heele tijd, zei hij, even van zijn glas proevend. En al dien tijd in de optiek?

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek