United States or Niger ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik zou nooit hebben kunnen gelooven, dat iedereen in zulk een groot huis zoo spoedig na het lossen van de schoten bij de hand kon zijn. Omkijkend zag ik, dat overal reeds licht brandde. De voordeur stond open en wij zagen menschen heen en weer loopen.

En langzaam, en nogmaals omkijkend, ging zijn arm met het brandende stokje tot vlak boven zijn kin, en toen spoot hij in eens, met een blaas van zijn wangen, met een klein voorover- en teruggeruk in de schouders, de olie met de lippen poederend, het stille geel en blauwe houtvlammetje in.

Wij renden uit al onze kracht, heelemaal niet zoo zeker dat wij zouden ontsnappen, want hij zat ons nauw op de hielen, toen wij eensklaps achter ons een doffen smak en een gil hoorden en, schichtig omkijkend, hem tegen den grond zagen liggen.

En omkijkend zag hij ook Mimi lachen met de houding van een prinses en de oogen van een fabrieksmeid. En onder 't buigend verder gaan van Betsy naar Frieda, die stijve strakke Frieda, dat mal-trotsche nest, en naar Anna van der Hoeven, zijn goede vrindin, was 't hem of er een nieuw leven in hem gevaren was, waarbij 't vorige enkel belachelijk goedig gedoe scheen, groen en schapig.

Neen, maar.... die was goed.... die schoelje van een nachtwacht had hem nageloopen, overal op 't Zocco stil gestaan waar hij stil stond, lekker op zijn verhemelte het vuurwater al proevend.... sapristi.... hij wist wel dat de waard hem roepen zou, om zijn knots te laten zien. "Maar kijk dan toch," riep nu ook monsieur Badaud, van-op zijn tabouret, achter den Arabier omkijkend.

Ze ging 't krakende schelpenpad naar de waranda van 't huisje op, terwijl hij langzaam, omkijkend, terugliep den stoffigen, zwarten kolenweg. Mooi was 't, haar slank figuurtje zoo te zien gaan langs de hooge heesters. Vlak bij 't huis keek ze schuw-schielijk even om. Hij zag 't. En hij liep nu haastig naar huis, zich bedenkend dat zijn tante zeker al lang wachtte met de thee.

Het mannetje wreef zich dan de handen, nerveus en snel, en verborg z'n lach in een driftige hoestbui.... Toen de Beurs uitging, in 't gedrang bij de deur, liep hij achter Louis, en hij kneep hem even in den arm en lachte scheel-oogend op naar 't omkijkend hoofd van zijn aanstaanden schoonzoon, die ook glimlachend knikte.

Ze kwam, aarzelend wel, maar ze kwam; ik bleef den vijf-frank toonen, zóo. En telkens omkijkend, ik was nog meer den hoek omgegaan, of ook iemand haar zien kon, kwam ze tot bij mij en maakte toen haar gelaat open.... En of ze mooi was.... dat zou 'k meenen.... ik heb haar gekust op mond, oogen, partout.... natuurlijk voor de vijf franken." "Gelogen," drifte dokters stem den hoek uit.

"Nou ja.... nou ja...." zei Bernard sussend, even naar haar omkijkend, "Nee jongen," zei oom toen ook, "dan begrijp je tante verkeerd, hoor! We hebben 't er samen al dikwijls over gehad!.... Zoo 'n lang jongeheerenleven deugt niet.... voor niemand!.... Je moest trouwen.... maar natuurlijk met wie je maar wilt, dat spreekt van zelf!...." Bernard gaf geen antwoord. Hij rookte door met lange halen.

Er kwam 'n jongen aan, rinkelend met z'n stok; 'n paar huizen van haar af bleef hij staan, begon te fluiten; 'n verlicht raam werd opgeschoven, 'n jongensstem riep: "Hallo!" "Laat je de sleutel neer?" "Nee, kom maar boven, de deur staat aan." "Daar woont 'n student," zei Else, nog 's even omkijkend, "'t is dicht bij ons.... dat was zeker hun clubfluitje, ?" "Ja; wat klonk 't leuk!"