United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wat?.... Mijn moesje?.... Goed vinden?.... Ze vindt 't zeker bijna net zoo heerlijk als ik!.... Ze weet er natuurlijk alles van, moet je denken!.... Den heelen winter heeft ze met me moeten praten over jou.... O! mijn moedertje, die ken je nog niet.... Dat is mijn beste vrindin, altijd geweest!.... Toe, hè, blijven we nog even hier?.... Wat een heerlijk laantje, zeg!
Als hij haar weer opzocht, zou ze zich dan niet gaan verbeelden dat hij ook in haar meer zag dan een vrindin. Maar kom! Wel neen!
En omkijkend zag hij ook Mimi lachen met de houding van een prinses en de oogen van een fabrieksmeid. En onder 't buigend verder gaan van Betsy naar Frieda, die stijve strakke Frieda, dat mal-trotsche nest, en naar Anna van der Hoeven, zijn goede vrindin, was 't hem of er een nieuw leven in hem gevaren was, waarbij 't vorige enkel belachelijk goedig gedoe scheen, groen en schapig.
Hij zou haar bepaald weer opzoeken den volgenden Zondag, ook met haar moeder kennismaken, en haar een beetje helpen in 't opbeuren en steunen van die arme zwakke.... Zoo'n meisje als zij, een vrindin, een vrouw-vrind, een goeie zuster, dat was immers waar hij altijd naar verlangd had, soms in-eens heel sterk terwijl hij in een koffiehuis zat, tusschen lachende, fideele kennissen.
En nu vooral, in zijn leven van kalme aanschouwing en stil, gelaten plicht-doen, was ze hem welkom, die vrindin, wier oogen waren als bleeke zonnen van stil-weemoedige tevredenheid. O! 't Was niet zij, de onbekende, de vrouw van zijn droomen, van zijn overmoed, maar die verlangens waren voorbij,... ijle schimmen!
"Ken je Mimi van Keppel?" vroeg Bernard aan Anna. "Of ik haar ken?.... Nou, 'k zou 't wel denken,.... maar al te goed...." "Hoe dat zoo?...." "We waren samen op kostschool in Bonn.... 't Is 'n lieverdje, hoor!.... Heelemaal geen vrindin van me!........" "Wat heeft ze daar toch voor booze dingen uitgehaald op dat school? Ik hoorde er alwat van mompelen, hier en daar...."
Maar dadelijk zeker wou ze voorkomen dat hij zijn complimentje herhaalde zei ze er bij dat dat ook heel natuurlijk was, want ze ging haast nooit uit, ze leefde alleen met haar moeder, stil, bijna afgezonderd van de wereld. Ze had nog wel vrindinnen, ze kwam nog wel 's hier en daar aan huis, maar natuurlijk! de meeste tijd kwam haar moeder toe, die haar beste vrindin was.
Woord Van De Dag