United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
En as ze daar eerst die dampe uit late luchte, is die nog zoo kwaad niet"... Nee, want ik mog 'm graag leie ... Nou, en toe is tie die nacht d'r dan ook in gebleve ... 'k Had er wil van, da'k 'm ze lampies nog heb af kanne dekke ... Want ze zagge d'r erg griezelig uit, toe ie dood lag, en 'k had er bij z'n leve graag in magge kijke... Daar zat trouw in, en die vin je niet vaak in de wereld... 't Dee me goed, a'k d'r in keek, toe we same die jare in Leie verzatte ... want die man kon zoo maar zitte fanteseere voor z'n eige, en a'k dat zag, dan begon 'k óók ... Fideele kerel ... As ie z'n knieë had wille buige, liep ie nou in 't zwarte lake... net as ik.
Waar zie je zulke gele schoenen? "Ze zijn nu wat donker van 't water", zei Japi, en zette den anderen voet bij den eenen. "Van Appi! En hoe komt dat? Ik ben m'n ouwen heer niet tot last. Ik loop rond met mijn schoenen tot ze zoo lek zijn als een mand. Appi is een fideele kerel. Schilderen kan i niet, zal i nooit leeren, dat zie ik wel, maar hij is een fideele kerel.
Hij zou haar bepaald weer opzoeken den volgenden Zondag, ook met haar moeder kennismaken, en haar een beetje helpen in 't opbeuren en steunen van die arme zwakke.... Zoo'n meisje als zij, een vrindin, een vrouw-vrind, een goeie zuster, dat was immers waar hij altijd naar verlangd had, soms in-eens heel sterk terwijl hij in een koffiehuis zat, tusschen lachende, fideele kennissen.
Ik leerde hem te Twer kennen, toen ik daar in betrekking was en hij er voor de recrutenlichting was gekomen; zeer rijk, knap, goede vooruitzichten, vleugeladjudant en daarbij een flinke fideele kerel; neen, hij is meer dan dat, hij is zeer beschaafd en ontwikkeld; deze man kan het nog zeer ver brengen." Lewins gelaat betrok al meer en meer.
"Ja!... Ja!... ik moet mijne revanche hebben! De bank is te gelukkig geweest!" "Juist, zoo! Zie, nu wordt ge weer de oude fideele kerel! Nu herken ik u weer." "Te gelukkig geweest!" herhaalde Silas Toronthal, "en dezen avond nog.... Ja, dezen avond!..."
Ook Sam dronk een koddig-onsamenhangenden toost op de vrindschap, en André begon, een beetje dronken, op Edward te toosten die zoo'n fideele, joviale vent gebleven was, een verduiveld leuke kerel, waar hij nog wel 's meer mee uit wou, waarachtig!.... "en dan naar de meisjes ook, wat jij, zeg! Edward?" En zijn toost eindigde in een dol-uitgeschaterd: "Leve de meisjes! daar gaan ze,.... allemaal!"