Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Cyrano alleen, met zijn neus en zijn degen; onder 't balcon van Roxane.... Een algemeen gejammer smoort mijn woorden. Mijn dames zijn ondankbaar, kunnen het heldhaftig-poëtische van 't geval maar niet naar waarde schatten. Is me dat nu eenigszins gevoel hebben voor poëzie? Wat zou het wel geweest zijn hadden ze toevallig in de boerderij van Chantecler moeten overnachten?
Pardon, monsieur, vraagt een van mijn dames aan een man die juist langs komt, pourriez-vous me dire où habite monsieur Rostand? Goeie morgen, 't is of mijn dame Turksch sprak; de man haalt zijn schouders op, begrijpt geen steek. Heusch, het is zoo, hoor maar, daar kraait een haan: Chantecler! herhaal ik ongestoord. Mijn dames gunnen mij zelfs geen blik meer. Zij beschouwen mij als een láág wezen.
Want: de dieren spelen er wel de eerste rol in, maar die dieren denken en handelen met menschelijk verstand, die dieren zijn verkapte menschen, zijn menschen in een dierenhuid gestoken, gelijk in Rostand's Chantecler Zoo was het dan aan onzen tijd voorbehouden, een dierenepos, een dierenroman als dit voortreffelijk Pittah voort te brengen, waarin waarlijk het dier met liefde om zijns-zelfswil wordt beschouwd; een dierenverhaal, dat ons den schrijver doet zien, zóó verzonken in de contemplatie van het dierleven, dat dit op het allereerste plan van het werk staat, en de menschen er slechts in optreden voor zoover zij invloed hebben op geest of lichaam van het dier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek