United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die der volgende wordt gevormd door het verhaal, hoe de nu met de troepgenooten weggevluchte wolvin, die, eigenlijk evenzeer hond als wolvin van afstamming, een uit 'n Indianenkamp weggeloopen trekdier is, wordt bevrucht, en Pittah den wolf-hondelijken held van het boek ter wereld brengt; hoe diens leven, vol van wreede avonturen, verloopt en hij ten slotte, na door bestiale woestelingen tot een duivel van haat en ontembare wildheid te zijn gemaakt, onder den invloed van een edelen meester allengskens een wezen van hartstochtelijke liefde en onwankelbare trouw wordt.
Het stekelvarken had eindelijk geloofd dat zijn vijand was weggegaan. Langzaam, voorzichtig ontrolde het zijn ondoordringbare wapenrusting geen kwaad vermoedende. Of let eens op heel dat hartstocht- en conflict-volle leven van Pittah te midden der hem vijandige jonge honden in het Indianenkamp, en later onder de tyrannie van den half-krankzinnigen, gedegenereerden "Mooien Smit."
Let ook op de dramatiek der ouder- en kinder-liefde: de moeder roovend de jongen uit het hol van de lynx, om in den tijd van hongersnood haar nog overlevend wolfje te voeden; het gevecht met de lynx; of Pittah na 'n jaar zijn moeder weer ontmoetend: hij springt haar vroolijk tegemoet, zij een wolfmoeder vergeet haar jongen van een vorig jaar herkent hem niet meer en haalt hem vinnig den kop open.
Men zie hierover Herman Gorter's vermaarde essai: Kritiek op de Literaire Beweging van '80 in Rolland. Cursiveering van den schrijver. ibidem. De laatste meester van Pittah, een ingenieur, die een liefdevol dier van hem maakt.
En hiermee zij dan de behandeling van Pittah de grijze Wolf beëindigd. Pittah, De Grijze Wolf, door Jack London, naar het Engelsen door S.J. Barentz-Schönberg. Een en ander heb ik indertijd in Het Jonge Leven aan één fabel uit het Pancatantra en één uit Aesopus gedemonstreerd. De beschikbare ruimte liet mij echter niet toe, ook hier beide verhalen te citeeren.
Want: de dieren spelen er wel de eerste rol in, maar die dieren denken en handelen met menschelijk verstand, die dieren zijn verkapte menschen, zijn menschen in een dierenhuid gestoken, gelijk in Rostand's Chantecler Zoo was het dan aan onzen tijd voorbehouden, een dierenepos, een dierenroman als dit voortreffelijk Pittah voort te brengen, waarin waarlijk het dier met liefde om zijns-zelfswil wordt beschouwd; een dierenverhaal, dat ons den schrijver doet zien, zóó verzonken in de contemplatie van het dierleven, dat dit op het allereerste plan van het werk staat, en de menschen er slechts in optreden voor zoover zij invloed hebben op geest of lichaam van het dier.
Woord Van De Dag